Karrex - 2011-04-17, 21:16 Temat postu: Olinowanie stałe Nazwy elementów olinowania tworzone są od nazw poszczególnych masztów np. grotmaszt, grotreja, grotbramstenga, grotstenpadun, grotmars, grotwanty. Wyjątkiem jest fokmaszt, w przypadku którego przedrostek fok- zastępuje się przedrostkiem for- np. formars, forbramstenga, forbramgording. Nieco odmienne reguły nazewnictwa stosuje się przy bukszprycie, którego przedłużenie zwane jest bomstengą, a następny człon to bramstenga. Sztag Sztagi – liny olinowania stałego stabilizujące omasztowanie w płaszczyźnie symetrii żaglowca. Biegną od salingów masztów do pokładu lub do innych drzewc. Na dawnych żaglowcach sztagi były najgrubszymi linami roślinnymi, dziś są to liny stalowe. Na sztagach mogą być rozpięte również żagle, które nazywa się sztakslami. Forsztag, ang. forestay, czasami zwany stay - lina olinowania stałego, biegnąca od topu masztu do dziobu (lub bukszprytu). Stabilizuje maszt przeciwdziałając siłom pochylającym go do tyłu. Forsztag biegnie w płaszczyźnie symetrii żaglowca. Baksztag – lina stabilizująca na żaglowcu maszt, biegnąca od jego górnej części do krawędzi burty w jej części skierowanej ku rufie w stosunku do masztu. Na dużych jednostkach baksztagi biegną w linii want, ale dalej, z tyłu za nimi. Baksztagi są linami stosowanymi symetrycznie po obu burtach, w jednej lub dwu parach i należą do olinowania stałego (dawniej półstałego) - w każdej parze wybierana (napinana) jest lina od strony nawietrznej, a przeciwległa jest luzowana aby nie przeszkadzała żaglowi. Od nazwy tej liny utworzono również nazwę wiatru wiejącego z jej kierunku, baksztag to wiatr wiejący z ukosa, w sektorze pomiędzy trawersem i rufą. Achtersztag - lina olinowania stałego, biegnąca od topu lub górnej części masztu w kierunku rufy, a tam zamocowana na pokładzie. Stabilizuje maszt przeciwdziałając siłom pochylającym go do przodu. Achtersztag biegnie w płaszczyźnie symetrii żaglowca, jeśli jednak do masztu zamocowany jest gafel, to zamiast achtersztagu stosowana jest jedna lub więcej par baksztagów aby gaflem można było manewrować. Na dawnych żaglowcach achtersztagiem nazywano linę łączącą topy masztów. 
1. Grot (grotżagiel) 2. Fok 3. Spinaker 4. Kadłub (burta) 5. Miecz 6. Płetwa sterowa (ster, jarzmo, rumpel) 7. Kil (ostroga, skeg) 8. Maszt 9. Jumpsaling 10. Jumpsztag 11. Szot grota 12. Bom 13. Wanta 14. Spinakerbom 15. Achtersztag 16. Sztag 17. Obciągacz bomu Wanty Wanta (z niem. want) to lina należąca do olinowania stałego, stabilizująca maszt w pionie w płaszczyźnie zbliżonej do płaszczyzny poprzecznej względem płaszczyzny symetrii statku. Spina górną część masztu z burtą. Wanty występują symetrycznie parami na obu burtach, a na większych jachtach i żaglowcach jest ich zwykle kilka par w niedalekiej odległości od siebie na burcie. Ponadto z jednego miejsca na burcie wychodzi zwykle kilka want dochodzących do masztu na różnych wysokościach (np. do miejsc łączenia elementów masztu wieloczłonowego, lub do rozpórek want biegnących wyżej). Jeśli want jest kilka, to mogą być połączone poprzecznymi linami (wyblinkami) tworzącymi szczeble drabinki umożliwiającej wspinanie się na maszty. 
1. maszt, 2. stenga, 3. bramstenga, 4.wanty, 5. stenwanty, 6. bramwanty Poszczególne wanty noszą nazwy pochodzące od masztu, który stabilizują, oraz od części masztu, do której dana wanta jest przytwierdzona górnym końcem. Każda wanta musi mieć możliwość regulacji jej napięcia. Wykonuje się to poprzez zmianę jej długości. Na większości jednostek stosuje się w tym celu ściągacze różnych konstrukcji, a tylko na najmniejszych jednostkach mogą być zamiast ściągaczy użyte wantowniki. Z kolei dolny koniec ściągacza lub wantownika przymocowany jest do podwięzi wantowej przymocowanej bezpośrednio do kadłuba jednostki, której zadaniem jest rozłożenie sił napinających na elementy konstrukcyjne jednostki. Na starych żaglowcach takie ściągacze to tarlepy, tarlep tworzyły dwa jufersy. Ziółek - 2012-04-04, 20:36 Temat postu: Jumpsztag Jumpsztag - lina olinowania stałego usztywniająca górną część masztu od przodu. Stosowany w takielunku ułamkowym układ jumpsztag - jumpsaling przeciwdziała wyginaniu masztu do tyłu, pomiędzy mocowaniem sztagu, a mocowaniem achtersztagu (lub baksztagów). Jumpsztagi często występują parami, ponieważ ułatwia to bezkonfliktowe poprowadzenie między nimi sztagu. żródło : Wikipedia PanDora - 2012-09-26, 22:38 Temat postu: Paduny, padun, paduna Paduny, padun (rzadziej: paduna; przestarz.: pardun, parduna; hol. pardven) - jedna z lin olinowania stałego stosowanych na dużych żaglowcach do usztywniania masztu. Spełnia podobną rolę jak wanta biegnąc jednak do wyższych części masztu niż wanta, a przy burcie kończąc się tuż za wantami. Spełnia również podobną rolę jak baksztag, jednak w odróżnieniu od baksztagu nie jest luzowana przy manewrach. Paduny, podobnie jak wanty i baksztagi, występują parami - symetrycznie po obu burtach i są mocowane do podwięzi burtowych. Przy maszcie paduny są mocowane do szczytów kolejnych steng, czyli końcowych części kolejnych fragmentów masztu dzielonego. Jeśli jest to maszt jednolity, paduny kończą się u góry na kolejnych piętrach żagli. Na jachtach rolę padunów spełniają pojedyncze wanty. |
