SHIPMAN
FORUM MODELARSTWA SZKUTNICZEGO

HMS Victory - Olinowanie - [HMS Victory] Olinowanie

Karrex - 2012-07-31, 19:02
Temat postu: [HMS Victory] Olinowanie
Wykonanie olinowania zbliża się wielkimi krokami ;-) , więc myślę przydatny będzie opis olinowania opracowany przez kolegę Jarcio. Opis przygotowany jest do skali 1:96, więc wymiary trzeba będzie przeskalować do odpowiedniej skali (w przypadku kolekcji DeA 1:84).
Publikacja za zgodą autora.

Olinowanie HMS Victory


Jarcio napisał:
"...W założeniu nie ma to być typowy, ogólny rysunek olinowania, lecz opis przebiegu poszczególnych lin na okręcie. [...] Byłoby fajnie, gdyby wszyscy znawcy sznurkologii [...] przyłączyli się do tego projektu, poprawiali moje błędy i uzupełniali moje braki edukacyjne, zwłaszcza jeśli chodzi o poprawność polskiego nazewnictwa. Wszelkie merytoryczne sugestie mile widziane.

Wszystkie podane w opisach wielkości (np. długości bloków, średnice lin), zostały określone dla modelu w skali 1:96, a zatem budujący w innej skali będą niestety musieli to sobie przeliczyć.

Musicie mi jednocześnie wybaczyć jakość rysunków (żaden ze mnie Van Gogh), których większość jest, delikatnie mówiąc, pokraczna. W rysunkach zdecydowanie nie zachowywałem też odpowiedniej skali. Mam jednak nadzieję, że w miarę czytelnie będą one obrazować układ olinowania.

Na początku chciałbym przedstawić poszczególne liny tworzące olinowanie stałe, opisując je według kolejności w jakiej wykonywano to olinowanie na okręcie tj:
1. Olinowanie bukszprytu, w pierwszej kolejności gammoning, później watersztagi i wanty
2. Olinowanie kolumn masztów (fok, grot, bezan), w pierwszej kolejności wanty później sztagi
3. Olinowanie steng masztów (fok, grot, bezan), w pierwszej kolejności stenwanty, dalej stenpaduny a następnie stensztagi
4. Olinowanie bramsteng (fok, grot, bezan), w pierwszej kolejności bramstenwanty, dalej bramstenpaduny i bramstensztagi

Tytułem wstępu przedstawiam kilka rysunków obrazujących typowe sposoby łączenia lin, dla lepszego zobrazowania stosowanej w opisach terminologii.


(na rysunku podałem nieprawidłową nazwę - zamiast „odcięty szplajs” powinno być „podwójny szplajs”)

Łącznik cięgłowy bukszprytu (Gammoning) Przewiąz

1) Średnica liny - 0,65 mm (0,74 mm)
2) Każdy z dwóch łączników jest utworzony z liny przekładanej dziewięciokrotnie na bukszprycie i w otworach stewy.
3) W górnej części łącznik jest zakończony okiem, owija bukszpryt na „siodle” (gammoning fish), przechodzi przez oko i jest „zaciągany”; dalej biegnie w dół do otworu w stewie, z powrotem do góry, w dół do otworu w stewie itd. Na siodle lina łącznika układana jest od rufy w kierunku dziobu, a w otworach stewy odwrotnie – od dziobu do rufy, co tworzy układ lin w kształcie litery „X”.
4) Po ułożeniu 9 zwojów, lina jest jeszcze dwu lub trzykrotnie owijana wokół bukszprytu i mocno zaciągana. Następnie końcówką tej liny, całość łącznika jest przewiązywana siedmio lub dziewięciokrotnie w połowie jego długości; koniec liny mocowany jest do łącznika, w tzw. seizing.
5) Po zamocowaniu wszystkich lin, pomiędzy łącznik a stewę dziobową, powyżej otworów w stewie należy wstawić kliny celem dodatkowego napięcia zwojów tworzących łącznik; kliny należy wstawić po obu stronach stewy.



cdn.

Dodatkowe przykłady jak wykonać przewiąz.

http://www.modelshipmaster.com/about/274.gif

Uproszczony do pięciu w kolekcji DeA
http://img507.imageshack....1kopiowanie.gif
zdjęcie z angielskiego forum
Zobacz w relacji Dziadka
http://santisimatrinidad....php?p=4877#4877

Karrex - 2012-07-31, 19:08
Temat postu: Watersztagi (Bobstays)
Watersztagi (Bobstays) Sztagi bukszprytu

1) Średnica sztagów – 0,65 mm (0,74 mm)
2) Są to trzy sztagi, wewnętrzny, środkowy i zewnętrzny.
3) Sztagi wewnętrzny i środkowy przechodzą przez dwa otwory w przedniej części stewy dziobowej; lina tworząca watersztag jest połączona długim szplajsem, co tworzy z tej liny zamkniętą pętlę; szplajs znajduje się na górnej części serca.
4) W górnej części każdego watersztagu mocowane są „serca” (sercówki dł. 3,6 mm [4,1 mm]); tuż poniżej tych sercówek, sztag jest przewiązywany dookoła liną (seized); dodatkowo watersztag wewnętrzny i środkowy są dookoła przewiązane liną tuż przed otworami w stewie dziobowej, przez które przechodzą.
5) Watersztag zewnętrzny nie tworzy pętli jak dwa pozostałe; jego dolne końce są zakończone okiem z kauszą oraz hakiem; haki mocowane są do oczek przytwierdzonych po każdej stronie burty, w części dziobowej, na głównym pasie wzmocnień (main wale), blisko stewy.
6) W miejscu gdzie watersztag zewnętrzny styka się ze stewą dziobową, obie „odnogi” sztagu są połączone liną owiniętą dookoła sztagu (seized), co tworzy kształt odwróconej litery „Y”.
7) Każde z sercówek watersztagów przewiązywane jest za pomocą talrepu z odpowiednimi sercówkami (dł. 3,6 mm [4,1 mm]) przytwierdzonymi do bukszprytu; sercówki do bukszprytu mocowane są za pomocą stropu, na końcach którego znajdują się oka szplajsowe; oka szplajsowe są łączone przewiązem na górnej powierzchni bukszprytu i spoczywają na klinach – na pierwszym klinie (licząc od rufy) watersztag wewnętrzny, na drugim środkowy, na trzecim zewnętrzny.
8) Wszystkie liny watersztagów (również stropy) są wypełniane (wormed) i owijane (served).




cdn.

Karrex - 2012-07-31, 22:20
Temat postu: Wanty bukszprytu (Bowsprit shrouds)
Wanty bukszprytu (Bowsprit shrouds) waterbaksztagi

1) Średnica want – 0,65 mm (0,74 mm)
2) Z każdej strony burty są mocowane po dwie wanty, nie owijane (served) i nie wypełniane (wormed).
3) Wanty w górnej części (bliżej bukszprytu) zakończone są okiem szplajsowym, w którym osadzone jest serce (dł. 3,6 mm [4,1 mm]); oko jest dodatkowo owinięte liną na łączeniu (seized).
4) W dolnej części want są oka z kauszą i hakiem; haki mocowane są do dwóch oczek przytwierdzonych po każdej stronie do burty, na linii dolnego pasa wzmocnień, w okolicy pierwszej ambrazury.
5) Każde z serc want łączone jest za pomocą talrepu z odpowiednim sercem (dł. 3,6 mm [4,1 mm]) przytwierdzonym do bukszprytu; serca do bukszprytu mocowane są za pomocą stropu, na końcach którego znajdują się oka szplajsowe; strop ma „odnogi” nierównej długości – długą i krótką, gdyż serce znajduje się z boku bukszprytu; oka stropu są łączone przewiązem na górnej powierzchni bukszprytu. Strop był wypełniany i owijany na całej długości.
6) W pierwszej kolejności, za stropem watersztagu wewnętrznego, mocowany jest strop z sercem dla wanty na sterburcie (w dolnej części mocowanej do rufowego oka na burcie), a następnie kolejny strop dla wanty na bakburcie. Taki sam układ jest powtórzony dla want mocowanych za stropem watersztagu środkowego (w dolnej części ta wanta mocowana jest do dziobowego oka na burcie).



cdn.

Karrex - 2012-08-02, 19:40
Temat postu: Perty bukszprytu (Bowsprit horses)
Perty bukszprytu (Bowsprit horses)

1) Średnica pert – 0,3 mm (0,34 mm)
2) Perty przebiegają powyżej bukszprytu.
3) W górnej części perty zakończone są okiem szplajsowym mocowanym do oka przytwierdzonego do dybów bukszprytu; oka mocowane są po bokach dybów, w ich górnej części, powyżej bomstengi.
4) Dalej perty biegną wzdłuż bukszprytu w kierunku rufy i przechodzą przez oka przymocowane do kołnierza dodatkowego foksztagu; dolny koniec tworzy oko z kauszą, które mocowane jest za pomocą przewiązu z okiem w podeście (w połowie jego długości).
5) Pomiędzy obiema pertami, od kołnierza dodatkowego foksztagu do dybów bukszprytu rozwieszona jest siatka.
6) Perty należy mocować dopiero po zamocowaniu dodatkowego foksztagu.



cdn.

Karrex - 2012-08-06, 21:44
Temat postu: Przewiąz bomstengi (Heel lashing)
Przewiąz bomstengi (Heel lashing),
perty bomstengi i bramstengi (jibboom and flying jibboom horses)


1) Bukszpryt i bomstenga połączone są liną (śr. 0,2 mm [0,23 mm]) tuż powyżej siodła, na którym spoczywa stopa (heel) bomstengi; lina owijana jest wokół obu drzewc 3 lub 4 krotnie przy czym przynajmniej raz przechodzi przez otwór w stopie bomstengi.
2) Średnica pert – 0,3 mm [0,34 mm].
3) Perty bomstengi są utworzone z jednej liny połączonej krótkim szplajsem i biegną po obu stronach tego drzewca (identycznie perty bramstengi); górny koniec liny tworzącej pertę jest uformowany w oko poprzez owinięcie liny (seized) pod stengami; oko mocowane jest w zwężeniu przed nokiem bomstengi (perta bomstengi) i przed nokiem bramstengi (perta bramstengi).
4) W dolnej części perta bomstengi jest owinięta dookoła bomstengi, tuż przed dybami bukszprytu; perta bramstengi w dolnej części jest mocowana dookoła bomstengi, tuż przed okuciem na noku bomstengi.
5) Na całej długości pert wiązane są supły, co 10 mm [11,4 mm].



cdn.

Karrex - 2012-08-10, 20:01
Temat postu: Sztagi delfiniaka (Martingales)
Sztagi delfiniaka (Martingales)

1) Średnica sztagów – 0,3 mm (0,34 mm)
2) Są to trzy sztagi - wewnętrzny, środkowy i zewnętrzny.
3) Górny koniec sztagu wewnętrznego jest mocowany do kauszy na ślizgaczu bomstengi; dalej przechodzi przez pierwszy otwór w delfiniaku (najbliżej bukszprytu), następnie przez pojedynczy blok (dł. 3 mm [3,4 mm]) na bakburcie; blok osadzony jest w stropie mocowanym dookoła bukszprytu, pomiędzy slingiem blindrei, a stropem dla stałej topenanty blindrei; na końcu sztagu zamocowany jest podwójny blok (dł. 3 mm [3,4 mm]) połączony liną z pojedynczym blokiem (dł. 3 mm [3,4 mm]) tworząc talię; pojedynczy blok mocowany jest hakiem do środkowego oka w pachole na bakburcie. Koniec liny odkładany jest wokół pachoła lub wokół talii (pomiędzy blokami).
4) Górny koniec sztagu środkowego jest mocowany w zwężeniu przed nokiem bomstengi za pomocą oka szplajsowego, zaraz za pertą bomstengi; dalej przechodzi przez drugi otwór w delfiniaku (licząc od bukszprytu), następnie przez pojedynczy blok (dł. 3 mm [3,4 mm]) na sterburcie; blok mocowany jest do tego samego stropu, co blok na bakburcie; na końcu sztagu jest talia (składająca się z bloku podwójnego i pojedynczego) mocowana hakiem do środkowego oka w pachole na sterburcie. Koniec liny odkładany jest wokół pachoła lub wokół talii (pomiędzy blokami).
5) Górny koniec sztagu zewnętrznego jest mocowany w zwężeniu przed nokiem bramstengi za pomocą oka szplajsowego, zaraz za pertą i zewnętrzną gają; dalej przechodzi przez trzeci otwór w delfiniaku (licząc od bukszprytu), następnie przez pojedynczy blok (dł. 3 mm [3,4 mm]) na sterburcie; blok osadzony jest w stropie zamocowanym dookoła bukszprytu obok poprzedniego stropu z dwoma blokami; w tym samym stropie, ale na bakburcie jest osadzony blok (dł. 2 mm [2,3 mm]) dla fokbombramsztagu. Na końcu sztagu jest talia (składająca się z bloku podwójnego i pojedynczego) mocowana hakiem do górnego oka w pachole na sterburcie. Koniec liny odkładany jest wokół pachoła lub wokół talii (pomiędzy blokami).



cdn.

Karrex - 2012-08-17, 19:20
Temat postu: Gaje (Guys) i bumkin sztag (boomkin stay)
Gaje (Guys) i bumkin sztag (boomkin stay)

1) Gaje przewidziane są dla bomstengi oraz bramstengi bukszprytu i pełnią tę samą rolę co wanty bukszprytu.
2) Gaja wewnętrzna (guy traveller) - (śr. 0,35 mm [0,4 mm]) przebiega po obu stronach burty; w górnej części zakończona jest okiem szplajsowym, osadzonym na kauszy zamocowanej na ślizgaczu bomstengi. Dalej przebiega ponad reją oberblindy (spritsail topsail), a następnie przechodzi przez pierwszą (licząc od bukszprytu) z trzech kausz, zamocowanych stropem na zewnętrznej ćwiartce blindrei (spritsail yard). Na końcu gaja mocowany jest podwójny blok (dł. 2,8 mm [3,2 mm]) łączony talią z blokiem pojedynczym (dł. 2,8 mm [3,2 mm]). Blok pojedynczy mocowany jest hakiem do oka zamocowanego do dziobowej wręgi (ponad półokrągłymi toaletami). Koniec liny jest odkładany wokół dziobowej belki z pachołami na fordeku.
3) Gaja środkowa (guy pendant) - (śr. 0,35 mm [0,4 mm]) przebiega po obu stronach burty; w górnej części zakończona jest okiem szplajsowym mocowanym w zwężeniu przed nokiem bomstengi; dalej przebiega ponad reją oberblindy, a następnie przechodzi przez środkową z trzech kausz, zamocowanych stropem na blindrei. Na końcu, gaja środkowa mocowana jest za pomocą talii jak gaja wewnętrzna, ale do środkowego oka na dziobowej wrędze. Koniec liny jest odkładany wokół dziobowej belki z pachołami na fordeku.
4) Gaja zewnętrzna - (śr. 0,35 mm [0,4 mm]) przebiega po obu stronach burty; w górnej części mocowana jest w zwężeniu przed nokiem bramstengi; dalej przechodzi przez ostatnią z trzech kausz, zamocowanych stropem na blindrei. Na końcu gaja mocowana jest za pomocą talii jak pozostałe gaje, do ostatniego, skrajnego oka na dziobowej wrędze. Koniec liny jest odkładany wokół dziobowej belki z pachołami na fordeku.
5) Bumkin sztag (śr. 0,35 mm [0,4 mm]), wypełniany i owijany na całej długości. Sztag jest podwójny a na każdym jego końcu znajduje się pętla z kauszą. Górny koniec również tworzy pętlę z kauszą, która mocowana jest przewiązem do kauszy w stropie przytwierdzonym w zwężeniu przed nokiem bumkina. Następnie sztag rozchodzi się w odwróconą literę „Y” i jego dolne końce mocowane są do oczek przytwierdzonych do stewy dziobowej (mocowane na sposób, w jaki perty bukszprytu przytwierdzane są do oka w dybach).




cdn.

Karrex - 2012-08-25, 14:22
Temat postu: Liny noków steng bukszprytu, ślizgacz bomstengi i bramstengi
Układ lin na nokach steng bukszprytu, ślizgacze bomstengi i bramstengi

Ślizgacz – żelazny pierścień, służący do mocowania olinowania. Ślizgacz, z uwagi na to, że jego średnica była większa od średnicy drzewca na którym był umieszczony, mógł być swobodnie przemieszczany w górę i w dół stengi bukszprytu. Ślizgacz był obłożony skórą z wyjątkiem fragmentu, na którym była zamocowana kausza, hak i szekla.

Liny mocowane do ślizgacza bomstengi

1 - kausza do sztagu kliwra
5 i 7 – kausze do gaja wewnętrznego na sterburcie i bakburcie
6 – kausza do wewnętrznego sztagu delfiniaka
2 – hak do halsu kliwra (tack of the jib)
3 – szekla do autholera kliwra
4 – blok dla inholera kliwra
8 – blok dla niderholera kliwra



Liny mocowane do ślizgacza bramstengi

1 – kausza do sztagu latacza
2 – hak do halsu latacza (flying jib tack)
3 – szekla do autholera latacza
4 – blok (dł. 2,3 mm [2,3 mm]) dla niderholera latacza
5 – kausza dla inholera latacza





cdn.

Karrex - 2012-08-25, 15:17
Temat postu: Burton pendant
Burton pendant

1) Burton pendant były linami, do których mocowano bloki lub inne urządzenia takielunku i wykorzystywano np. do podnoszenia dużych ciężarów. Wówczas, gdy nie były używane zwisały luźno wzdłuż kolumny masztu; w czasie sztormu mocowano je do kolumny masztu przewiązem.
2) Burton pendant mocowane są przed zamocowaniem want. Na głowie kolumny masztu mocowane są po dwie pary pendant, na głowie każdej stengi po jednej parze.
3) Podwójna pendant jest wykonana z jednej liny (śr. 0,9 mm [1,02 mm]) tworzącej w górnej części pętlę, która mocowana jest na głowie kolumny masztu. Każda z pendant jest zakończona okiem z dużą kauszą.
4) Podwójna pendant ma po dwie odnogi, dłuższą i krótszą; długa dla fokmasztu ma 57 mm [65 mm], dla grota 63 mm [72 mm], krótka dla foka 52 mm [59 mm], dla grota 58 mm [66 mm].
5) W pierwszej kolejności mocowane są pendant na sterburcie, następnie na bakburcie.
6) Pendant są na całej długości wypełniane oraz owijane liną i płótnem.
7) Pendant mocowana na kolumnie bezana jest pojedyncza, dł. 50 mm [57 mm], mocowana za pomocą podwójnego szplajsu.
8) Pendant na głowach steng masztów są pojedyncze (śr. 0,4 mm [0,46 mm]) i mocowane za pomocą podwójnego szplajsu; pendant mocowana na stendze foka ma długość 50 mm [57 mm], na stendze grota 57 mm [65 mm]. Nie ma pendant na głowie bezanstengi.


http://www.koga.net.pl/ph...14066&mode=view

cdn.
Przypominam, wymiar w ramce to moje przeliczenie do skali 1:84 - jednak lepiej się upewnij.
Jarka skala to 1:96.

Karrex - 2012-09-10, 18:19
Temat postu: Wanty (shrouds) i stenwanty (topmast shrouds)
Wanty (shrouds) i stenwanty (topmast shrouds)

1) Średnica want foka i grota – 0,9 mm [1,02 mm], wykonane z lin lewoskrętnych.
2) Wanty mocowane są parami. W górnej części para want tworzy pętlę, która otacza głowę kolumny masztu; w tej części wanta jest wypełniana i owijana płótnem na odcinku o długości ok. 6 cm [68,5 mm] (po 3 cm [34,3 mm] z każdej strony).
3) Wanta najbardziej wysunięta w kierunku dziobu (w pierwszej parze) jest wypełniana i owijana na całej długości, aż do jufersów (dotyczy to want foka i grota).
4) Po każdej stronie burty jest 10 want (5 par), na kolumnie bezana jest mocowanych 6 want (3 pary); dodatkowo na kolumnie foka i grota jest 11 wanta (tzw. swifter) utworzona z liny połączonej na głowie kolumny podwójnym szplajsem. Bardziej powszechną praktyką było mocowanie tej wanty jako pojedynczej na każdej burcie, za pomocą oka szplajsowego.
5) W pierwszej kolejności mocowana jest para want na sterburcie, powyżej burton pendant, a następnie układana jest para want na bakburcie i dalej naprzemiennie.



6) W dolnej części każdej wanty mocowany jest jufers; krótszy koniec wanty obiegający jufers, na sterburcie mocowany jest do wanty od strony rufy, a na bakburcie od strony dziobu.
7) Jufersy na wantach foka znajdują się około górnego poziomu sieci burtowych, a na wantach grota około górnej krawędzi nadburcia ćwierćpokładu. Górne i dolne jufersy łączone są za pomocą talrepu.
8) Talrep (śr. 0,4 mm [0,46 mm]) – lina talrepu jest na końcu zabezpieczona węzłem Matthew Walkera lub podwójnym supłem. Węzeł znajduje się w lewym, dolnym otworze górnego jufersa, od wewnętrznej strony burty.



cdn.

Karrex - 2012-09-19, 12:36
Temat postu: Olinowanie HMS Victory - cd / Podwantki
Podwantki

9) Do want, od ich wewnętrznej strony*, równolegle do osi okrętu, za pomocą przewiązów jest zamocowana rozpórka podwantkowa (ang. futtock stave) (ok. 6 cm [68 mm] poniżej krawędzi platformy marsa foka i grota, ok. 4 cm [45,7 mm] poniżej platformy bezana); do tej belki mocowane są podwantki. Belka nie styka się ze skrajną rufową wantą.
10) Podwantki (śr. 0,6 mm [0,68 mm]) górny koniec podwantek zakończony jest okiem szplajsowym z kauszą; do tego oka zamocowany jest hak, którym podwantki w górnej części mocowane są do otworu w metalowych obejmach jufersa, przechodzących przez otwory w platformie marsa. Dolny koniec podwantek był mocowany na dwa sposoby - pierwszy polegał na owinięciu podwantki wokół belki podwantkowej oraz wanty i odłożeniu końca podwantki na wancie; bardziej powszechne było zakończenie dolnego końca podwantki okiem szplajsowym, a następnie połączenie oka z belką podwantkową za pomocą przewiązu. Na grocie i foku mocowanych było po sześć podwantek, na bezanie po cztery; podwantki mocowane były począwszy od drugiej wanty (licząc od dziobu).



cdn.
*) - Jest możliwe, że były też wiązane na zewnętrznej stronie want (info do zweryfikowania).
Jak potwierdza Jarcio, w książce Longridge'a są narysowane obie te wersje. Napisał też o tym pan Krzysztof
http://santisimatrinidad....php?p=3990#3990

Karrex - 2012-09-20, 13:05
Temat postu: Stropy napinające wanty (catharpings)
11) Stropy napinające wanty (catharpings, cat-harpings, cat-harping legs) - (śr. 0,6 mm [0,68 mm]) wykonane są z liny zakończonej po obu stronach okiem szplajsowym i owijane na całej długości (served). Na grocie i foku są po cztery stropy, na bezanie dwa. Stropy te znajdują się pomiędzy wantami, przebiegając od lewej do prawej burty i mocowane są do wanty za pomocą przewiązu. Stropy na grocie i foku mocowane są pomiędzy 4, 5, 7 i 9 wantą (licząc od dziobu), na bezanie między 4 i 5 wantą.



[EDIT Karol]
Jarcio na potrzeby tego opracowania spolszczył ang. catharpins, catharpings na katarpiny.

Karrex - 2012-09-21, 16:00
Temat postu: Wyblinki, stenwanty
12) Wyblinki (śr. 0,1 mm [0,11 mm]); wyblinki wiązane są w odstępach co 3,5 mm (4 mm). Do want mocowane są za pomocą węzła wyblinkowego (clove hitch) z tym, że końcówki wyblinek zakończone są okiem, które do skrajnych want mocowane są za pomocą przewiązu. Sześć wyblinek tuż powyżej jufersów oraz sześć poniżej belki podwantkowej jest mocowanych z pominięciem najbardziej skrajnych want – jednej od strony rufy i jednej od strony dziobu. Wyblinki mocowane są również na podwantkach, bez pomijania którejkolwiek podwantki, w odstępach co 3,5 mm (4 mm).





Zobacz też:
» Wyblinka
http://santisimatrinidad....php?p=1516#1516



13) Stenwanty (śr. 0,5 mm [0,57 mm] dla foka i grota, 0,35 mm [0,4 mm] dla bezana). Przed stenwantami mocowana jest jedna burton pendant (śr. 0,4 mm [0,46 mm]) za pomocą podwójnego szplajsu. Stenwanty w górnej części są mocowane i układane na głowie stengi w taki sam sposób, jak wanty na głowie kolumny masztu. Na grocie i foku mocowanych jest 6 stenwant (3 pary) z każdej strony burty, na bezanie 4 stenwanty (2 pary). Pomiędzy pierwszą parą want (na każdej burcie), tuż poniżej poprzecznej belki salingu jest mocowany blok „siostrzany” (sister block) - dł. 8 mm (9,1 mm). W dolnej części stenwanty mocowane są do jufersów (śr. 3 mm [3,4 mm]) a te z kolei za pomocą talrepu (tak jak na wantach) do jufersów mocowanych w metalowych obejmach w platformie marsa. W górnej części stenwant mocowana jest belka podwantkowa (pod stenwantami); do stenwant nie są mocowane podwantki.


Karrex - 2012-10-08, 12:13
Temat postu: Paduny (Backstays)
Paduny (Backstays)

1) Paduny mocowane są na ułożonych stenwantach. Paduny mają tę samą średnicę co odpowiadające im stenwanty układane na danym maszcie.

2) Na stendze foka i grota jest po pięć padun z każdej burty, na bezanie po dwie.

3) W pierwszej kolejności (na foku i grocie) układana jest paduna pomocnicza (breast backstay), zaczynając od sterburty, a następnie kolejna na bakburcie. Na głowie stengi paduny pomocnicze mocowane są za pomocą oka szplajsowego. W swej górnej części paduna jest owijana na długości ok. 10 mm [11,4 mm] poniżej poprzecznej belki salingu, a ponadto na wysokości platformy marsa oraz rei foka i grota. Na końcu paduny zamocowany jest pojedynczy blok (dł. 3,5 mm [4 mm]). Przez ten blok przechodzi lina (śr. 0,4 mm [0,46 mm]), której jeden koniec jest wiązany pod trzecim jufersem na foku i pod drugim na grocie (licząc od dziobu), a do jej drugiego końca jest zamocowany pojedynczy blok (dł. 3,5 mm [4 mm]). Ten blok jest z kolei połączony liną (śr. 0,2 mm [0,23 mm]) z podwójnym blokiem (dł. 3,5 mm [4 mm]) tworząc talię. Blok podwójny zamocowany jest do obejmy pierwszego jufersa na ławie wantowej (dokładnie pod jufersem). Nadmiar liny jest odkładany wokół talii.

4) Na padunach pomocniczych są następnie układane stałe paduny (standing backstays) - po trzy sztuki z każdej burty na foku i grocie. Dwie pierwsze paduny są podwójne i w górnej części są mocowane tak samo jak wanty; trzecia stała paduna jest pojedyncza i w górnej części jest wiązana za pomocą podwójnego szplajsu. Pętle stałych padun są owijane. Na końcu każdej stałej paduny zamocowany jest jufers. Najbardziej wysunięta ku dziobowi stała paduna jest przymocowana talrepem do czwartego jufersa na ławie wantowej foka i do trzeciego jufersa na ławie wantowej grota; druga paduna do dziesiątego jufersa na ławie wantowej foka i do ósmego jufersa na ławie wantowej grota; trzecia paduna do czternastego jufersa na ławie wantowej foka i do pierwszego jufersa na dodatkowej małej ławie (tzw. stool), znajdującej się za ławą wantową grota.

5) Na końcu mocowana jest paduna ruchoma (shifting backstay), powyżej stałych padun. W górnej części jest mocowana za pomocą oka szplajsowego (owijanego liną), a na jej dolnym końcu znajduje się oko z kauszą. Do tego oka za pomocą haka przymocowany jest pojedynczy blok (dł. 3 mm [3,4 mm]), będący górnym blokiem talii. Dolny pojedynczy blok talii (dł. 3 mm [3,4 mm]) mocowany jest hakiem do oka przytwierdzonego na końcu ławy wantowej. Koniec talii odkładany jest wokół górnego haka.

6) Na bezanstendze znajduje się stała i ruchoma paduna na każdej burcie. Na dolnym końcu stałej paduny przytwierdzony jest jufers, mocowany talrepem do pierwszego jufersa na dodatkowej małej ławie za ławą wantową bezana. Na końcu ruchomej paduny znajduje się pojedynczy blok (dł. 2,5 mm [2,86 mm]) łączony liną (śr. 0,2 mm [0,23 mm]) tworzącą talię z pojedynczym blokiem (dł. 2,5 mm [2,86 mm]) zamocowanym hakiem do oka w skrajnym, rufowym końcu ławy wantowej bezana. Koniec talii odkładany jest wokół paduna, powyżej bloku.



Karrex - 2012-11-07, 12:45
Temat postu: [HMS Victory] Bramstenwanty (topgallant shrouds)
Bramstenwanty (topgallant shrouds)

1) Średnica bramstenwant foka i grota – 0,3 mm (0,34 mm), bezana 0,2 mm (0,23 mm).

2) Na foku i grocie są po trzy bramstenwanty na każdej burcie, na bezanie po dwie. Pierwsza para bramstenwant jest podwójna (tak jak inne wanty), trzecia bramstenwanta, na głowie bramstengi grota i foka mocowana jest za pomocą oka szplajsowego. Wanty układane są na pierścieniu wykonanym z liny (o średnicy bramstenwant) i ułożonym na głowie bramstengi przed bramstenwantami.

3) Pomiędzy pierwszą parą dwóch bramstenwant jest zamocowana kausza; znajduje się ona tuż poniżej wiązania tworzącego z dwóch want pętlę.

4) Każda bramstenwanta przechodzi przez otwory w poprzecznych belkach salingu; w miejscu przejścia wanty są owijane. Dalej bramstenwanty przechodzą pomiędzy stenwantami i opierają się na wewnętrznej stronie rozpórki podwantkowej; następnie biegną w dół równolegle do stenwant a ich dolny koniec zakończony jest okiem z kauszą. To oko mocowane jest przewiązem do drugiego oka z kauszą zamocowanego w stropie, który wiązany jest dookoła obejmy dolnego jufersa przewidzianego dla stenwant.

5) Bramstenwanty są mocowane przewiązem do pierwszej, trzeciej i piątej obejmy jufersa (na foku i grocie) oraz do pierwszej i trzeciej na bezanie.


Karrex - 2012-11-07, 13:13
Temat postu: [HMS Victory] Bramstenpaduny, bombramstenpaduny
Bramstenpaduny (topgallant backstays) i bombramstenpaduny (royal backstays)

1) Bramstenpaduny – śr. 0,3 mm (0,34 mm) dla foka i grota, 0,2 mm (0,23 mm) dla bezana.

2) Bramstenpaduny, na głowie bramstengi mocowane są za pomocą oka szplajsowego; w dolnej części paduny znajduje się jufers (śr. 2 mm [2,3 mm]) mocowany talrepem do piętnastego jufersa na ławie wantowej (w przypadku foka) i do drugiego jufersa na małej ławie (w przypadku grota i bezana).

3) Wg C. Nepean Longridge’a na okrętach klasy Victory, na głowie (topie) bramstengi foka i grota mocowana była dodatkowo ruchoma bramstenpaduna. Na jej końcu był zamocowany pojedynczy blok (dł. 2 mm [2,3 mm]) połączony liną (śr. 0,2 mm [0,23 mm]) z drugim pojedynczym blokiem (dł. 2 mm [2,3 mm]), zamocowanym hakiem do oka przytwierdzonego w rufowej części ławy wantowej (w przypadku foka) oraz w rufowej części małej ławy (w przypadku grota). Ta bramstenpaduna jest także oznaczona na planach S. Hebdy.

4) Bombramstenpaduny – śr. 0,25 mm (0,29 mm) dla foka i grota, 0,15 mm (0,17 mm) dla bezana; na głowie (topie) bombramstengi mocowane są za pomocą oka szplajsowego, w dolnej części paduny znajduje się oko z kauszą mocowane za pomocą przewiązu do oka przytwierdzonego na końcu ławy wantowej foka oraz na końcu małej ławy grota i bezana.


Karrex - 2012-11-09, 17:49
Temat postu: Grotsztag (Main stay)
Grotsztag (Main stay)

1) Grotsztag (śr. 1,6 mm [1,8 mm]) wykonany jest z liny lewoskrętnej (podobnie jak pozostałe sztagi).

2) W górnej części grotsztag zakończony jest okiem, przez które przechodzi sztag, tworząc w ten sposób pętlę. W miejscu styku sztagu z okiem znajduje się gałka turecka, która powinna być umiejscowiona nieznacznie poza obrębem platformy marsa; pętla z gałką turecką jest owijana liną (served) do 6 mm (6,9 mm) poniżej gałki; od tego miejsca grotsztag jest tylko wypełniany (worming).

3) Pętla sztagu układana jest na głowie kolumny grotmasztu, oplatając ułożone wcześniej wanty; dalej biegnie w kierunku dziobu nad rufowym i pod dziobowym jarzmem poprzecznym marsa i przebiega obok kolumny fokmasztu, po stronie sterburty. W dolnej części do sztagu mocowane jest serce (dł. 6,5 mm [7,4 mm]), a końcówka sztagu jest odkładana na sztagu i dwukrotnie owijana.

4) Grotsztag jest następnie łączony przewiązem (śr. 0,3 mm [0,34 mm]) z kołnierzem grotsztagu (śr. 1,1 mm [1,3 mm]). Przewiąz przechodzi przez serce zamocowane na grotsztagu i półserce (dł. 6,5 mm [7,4 mm]) mocowane w górnej części kołnierza za pomocą dwukrotnego owinięcia.

5) Kołnierz grotsztagu tworzy lina, która zakończona jest okiem szplajsowym. Drugi koniec liny przechodzi przez otwór w podeście łączącym fordek z bukszprytem (gangboard), dalej biegnie w dół przez otwór w pachole na sterburcie, przez otwór w stewie dziobowej, następnie biegnie do góry przechodząc przez pachoł na bakburcie, przez podest i ostatecznie przez oko na końcu kołnierza, a następnie jest odkładana na kołnierzu i mocowana za pomocą trzech owijek.

6) Kołnierz grotsztagu jest owijany liną (served) na całej długości.


Karrex - 2012-11-28, 09:49
Temat postu: Pomocniczy grotsztag (Main preventer stay)
Pomocniczy grotsztag (Main preventer stay)

1) Pomocniczy grotsztag (śr. 1,0 mm [1,1 mm]) w górnej części mocowany jest w taki sam sposób jak grotsztag, za pomocą pętli z gałką turecką; pętla sztagu pomocniczego układana jest powyżej pętli grotsztagu.

2) Pętla z gałką turecką jest owijana liną (served) do 6 mm (6,9 mm) poniżej gałki, a poniżej tego miejsca sztag jest tylko wypełniany (wormed). Na pętli pomocniczego grotsztagu (w części za głową kolumny grota) zamocowany jest strop z kauszą do mocowania bezanbombramsztagu.

3) W dolnej części pomocniczego grotsztagu mocowane jest serce (dł. 4,5 mm [5,1 mm]), a końcówka sztagu jest odkładana na sztagu i dwukrotnie owijana (tak samo jak grotsztag).

4) Pomocniczy grotsztag jest następnie łączony przewiązem (śr. 0,25 mm [0,3 mm]) z kołnierzem pomocniczego grotsztagu (śr. 0,5 mm [0,57 mm]). Przewiąz przechodzi przez serce zamocowane na pomocniczym grotsztagu i półserce (dł. 4,5 mm [5,1 mm]) mocowane w górnej części kołnierza pomocniczego grotsztagu.

5) Kołnierz pomocniczego grotsztagu jest wykonany z liny połączonej krótkim szplajsem, tworząc tym samym zamkniętą pętlę. W górnej części do kołnierza przymocowane jest półserce. Kołnierz pomocniczego grotsztagu spoczywający na półsercu tworzy następnie dwie odnogi, z których każda zakończona jest pętlą. Te dwie pętle kołnierza mocowane są pod bukszprytem za pomocą przewiązu (śr. 0,2 mm [0,23 mm]).

6) Kołnierz pomocniczego grotsztagu jest owijany liną na całej długości.

7) Grotsztag i pomocniczy grotsztag są połączone liną (śr. 0,2 mm [0,23 mm]) wiązaną w zygzak.


Karrex - 2012-11-28, 09:58
Temat postu: Foksztag i pomocniczy foksztag (Fore preventer stay)
Foksztag (Fore stay) i pomocniczy foksztag (Fore preventer stay)

1) Foksztag (śr. 1,5 mm [1,7 mm]) mocowany jest na głowie kolumny masztu w ten sam sposób jak grotsztag; identyczne zasady jak w grotsztagu dotyczą umiejscowienia gałki tureckiej, owijania i wypełniania sztagu.

2) Sposób wykonania i mocowania kołnierza foksztagu (śr. 0,8 mm [0,91 mm]) jest taki sam jak kołnierza pomocniczego grotsztagu; kołnierz foksztagu mocowany jest dopiero po założeniu want bukszprytu, za pierwszym klinem na bukszprycie (patrząc od rufy w kierunku dziobu).

3) Serce i półserce foksztagu – dł. 6,5 mm (7,4 mm).

4) Pomocniczy foksztag (śr. 0,9 mm [1,0 mm]) mocowany jest na głowie kolumny masztu tak samo jak pomocniczy grotsztag; identyczne zasady jak w pomocniczym grotsztagu dotyczą położenia gałki tureckiej, owijania (serving) i wypełniania (worming). Na pętli pomocniczego foksztagu (w części za głową kolumny foka) zamocowany jest strop z kauszą do mocowania grotbombramsztagu.

5) Sposób wykonania i mocowania kołnierza pomocniczego foksztagu (śr. 0,5 mm [0,6 mm]) jest taki sam jak kołnierza foksztagu; kołnierz pomocniczego foksztagu mocowany jest dopiero po założeniu want bukszprytu, za drugim klinem na bukszprycie (patrząc od rufy w kierunku dziobu).

6) Serce i półserce pomocniczego foksztagu – dł. 4,0 mm (4,6 mm).

7) Foksztag i pomocniczy foksztag są tak samo łączone liną w zygzak jak grotsztag z pomocniczym grotsztagiem.


Karrex - 2012-11-29, 13:59
Temat postu: Bezansztag i pomocniczy bezansztag
Bezansztag (Mizen stay) i pomocniczy bezansztag (Mizen preventer stay)

1) Bezansztag (śr. 0,7 mm [0,8 mm]) jest mocowany na głowie kolumny bezanmasztu tak samo jak grotsztag; identyczne zasady jak w grotsztagu dotyczą umiejscowienia gałki tureckiej, owijania (served) i wypełniania (worming).

2) Dalej bezansztag biegnie w kierunku dziobu i przechodzi przez kauszę mocowaną w stropie (śr. 0,5 mm [0,6 mm]) na kolumnie grotmasztu, ok. 30 mm (34 mm) nad pokładem; strop przytwierdzony jest do kolumny grotmasztu za pomocą przewiązu przechodzącego przez pętle, znajdujące się na końcach stropu. Koniec bezansztagu, który uformowany jest w oko szplajsowe z kauszą, jest mocowany do oka przytwierdzonego do pokładu za kolumną grotmasztu. Oko bezansztagu i oko w pokładzie łączone są za pomocą przewiązu.

3) Pomocniczy bezansztag (śr. 0,6 mm [0,7 mm]) w górnej części jest mocowany tak samo jak bezansztag; identyczne zasady jak w bezansztagu dotyczą umiejscowienia gałki tureckiej, owijania (served) i wypełniania (worming). Następnie przechodzi przez kauszę mocowaną w stropie (śr. 0,4 mm [0,5 mm]) znajdującym się w połowie długości kolumny grotmasztu; koniec pomocniczego bezansztagu uformowany jest w oko szplajsowe z kauszą i jest mocowany do kolejnego oka przytwierdzonego do pokładu za kolumną grotmasztu. Oka łączone są za pomocą przewiązu.

4) Bezansztag i pomocniczy bezansztag nie są połączone liną w zygzak.


Karrex - 2012-12-21, 16:44
Temat postu: Fokstensztag i pomocniczy fokstensztag
Fokstensztag (Fore topmast stay) i pomocniczy fokstensztag (Fore preventer topmast stay)

1) Fokstensztag (śr. 0,7 mm [0,8 mm]) i pomocniczy fokstensztag (śr. 0,5 mm [0,57]) mocowane są na głowie fokstengi tak samo jak inne sztagi za pomocą pętli z gałką turecką. W pierwszej kolejności mocowany jest fokstensztag pomocniczy dopiero później fokstensztag. Obydwa sztagi otaczają głowę stengi foka spoczywając na ułożonych wcześniej stenwantach i padunach.

2) Fokstensztagi biegną w kierunku bukszprytu, dalej przechodzą przez otwory w ławie nokowej bukszprytu – fokstensztag przez otwór na sterburcie, pomocniczy fokstensztag przez otwór na bakburcie. Następnie sztagi przechodzą wokół szybra (otwór z krążkiem wmontowanym na stałe w drzewce, służącym do zmiany kierunku liny i zmniejszenia tarcia) – fokstensztag przez szyber na sterburcie, pomocniczy na bakburcie. Po przejściu przez szyber fokstensztagi biegną wzdłuż bukszprytu, a na ich końcach zamocowane są bloki wiolinowe (dł. 6,2 mm [7 mm]dla fokstensztagu, dł. 4,6 mm [5,3 mm]dla sztagu pomocniczego).

3) Blok wiolinowy połączony jest liną (śr. 0,3 mm [0,34 mm]) z blokiem pojedynczym (dł. 3,5 mm [4 mm] dla fokstensztagu, dł. 3 mm [3,4 mm] dla pomocniczego) tworząc talię; blok pojedynczy zakończony jest hakiem mocowanym do oka znajdującego się w pachole na sterburcie (dla fokstensztagu) i na bakburcie (dla fokstensztagu pomocniczego); koniec talii odkładany jest na pachole lub wokół talii.


Karrex - 2012-12-21, 16:50
Temat postu: Grotstensztag i pomocniczy grotstensztag
Grotstensztag (main topmast stay) i pomocniczy grotstensztag (main preventer topmast stay)

1) Grotstensztag (śr. 0,7 mm [0,8 mm]) i pomocniczy grotstensztag (śr. 0,5 mm [0,57]) mocowane są na głowie stengi grota tak samo jak inne sztagi za pomocą pętli z gałką turecką; w pierwszej kolejności mocowany jest grotstensztag pomocniczy dopiero później grotstensztag. Obydwa grotstensztagi otaczają głowę stengi grota spoczywając na ułożonych wcześniej stenwantach i padunach.

2) Grotstensztag biegnie w kierunku fokmasztu i przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 5 mm [5,7mm]) mocowany stropem na głowie kolumny fokmasztu, w połowie odległości pomiędzy dybami a klinami, przez które przechodzą przewiązy podtrzymujące strop bloku tworzącego talię dla fokrei. Strop ma dwie odnogi, krótką i długą. Na końcu krótkiej odnogi (znajdującej się po stronie sterburty) jest oko szplajsowe. Długa odnoga oplata głowę kolumny fokmasztu na bakburcie, następnie przechodzi przez oko w krótkiej odnodze, zawraca w kierunku bakburty i ostatecznie koniec stropu mocowany jest do długiej odnogi saizingiem.

3) Pomocniczy grotstensztag biegnie w kierunku fokmasztu i przechodzi przez kauszę zamocowaną stropem na kolumnie foka, poniżej podpór jarzma podłużnego (bibbs). Strop mocowany jest tak samo jak strop dla bezansztagu mocowany na kolumnie grota.

4) Oba sztagi zakończone są okiem z kauszą i za pomocą przewiązu są mocowane do oczek w pokładzie znajdujących się za kolumną foka. Oka obu sztagów znajdują się na wysokości ok. 20 mm (22,85 mm) nad pokładem.



Nieprawidłowy jest rysunek pokazujący sposób mocowania stropu.

Karrex - 2013-01-08, 19:44
Temat postu: Bezanstensztag (mizen topmast stay)
Bezanstensztag (mizen topmast stay)

1) Bezanstensztag (śr. 0,4 mm [0,46 mm]) jest mocowany na głowie bezanstengi tak samo jak inne sztagi za pomocą pętli z gałką turecką i otacza głowę bezanstengi spoczywając na ułożonych wcześniej stenwantach i padunach.

2) Bezanstensztag biegnie dalej w kierunku grotmasztu i przechodzi przez kauszę mocowaną stropem na kolumnie grota, poniżej podpór jarzma podłużnego (bibbs). Następnie sztag biegnie w kierunku pokładu, wzdłuż kolumny grota.

3) Na końcu bezanstensztagu znajduje się oko z kauszą, które za pomocą przewiązu jest mocowane do oka z kauszą zamocowanego stropem do kolumny grota tuż poniżej poziomu katarpin.

4) Obydwa stropy z kauszami mocowane są w taki sam sposób jak strop dla bezansztagu mocowany na kolumnie grota.

5) Brak jest pomocniczego bezanstensztagu.


Karrex - 2013-04-12, 18:19
Temat postu: Fokbramsztag (Fore topgallant stay)
Fokbramsztag (Fore topgallant stay)

1) Fokbramsztag (śr. 0,4 mm [0,46 mm]) mocowany jest dookoła fokbramstengi, powyżej bramstenwant i bramstenpadun.

2) Fokbramsztag jest mocowany na głowie fokbramstengi odmiennie od pozostałych sztagów, nie za pomocą pętli z gałką turecką, lecz za pomocą oka szplajsowego. Sztag jest owijany (served) w górnej części, do 10 mm [11,43 mm] poniżej oka szplajsowego.

3) Fokbramsztag biegnie następnie w kierunku bukszprytu gdzie przechodzi przez środkową kauszę, mocowaną stropem w zwężeniu znajdującym się tuż przed nokiem bomstengi (zob. rys. nok bomstengi). Po przejściu przez kauszę sztag przebiega wzdłuż bukszprytu (w kierunku rufy), a na jego końcu znajduje się oko z kauszą. Do tego oka mocowany jest blok podwójny (dł. 2,5 mm [2,86 mm]), który połączony jest liną z blokiem pojedynczym (dł. 2,5 mm [2,86 mm]) tworząc talię; talia jest mocowana za pomocą haka do górnego oka w pachole na bakburcie, a lina tworząca talię odkładana jest na topie pachoła.


Karrex - 2013-04-15, 11:02
Temat postu: Grotbramsztag (Main topgallant stay)
Grotbramsztag (Main topgallant stay)

1) Grotbramsztag (śr. 0,4 mm [0,46 mm]) w górnej części mocowany na głowie grotbramstengi tak samo jak fokbramsztag; w miejscu mocowania grotbramsztag jest owijany (served) do 10 mm (11,4 mm) poniżej oka szplajsowego.

2) Grotbramsztag biegnie następnie w kierunku fokmasztu gdzie przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 3,4 mm [3,9 mm]); blok przytwierdzony jest do stropu zamocowanego dookoła głowy fokstengi, tuż pod dybami (zob. rys. grotstensztagu); sztag zakończony jest okiem z kauszą.

3) Dolne oko grotbramsztagu mocowane jest następnie - za pomocą przewiązu - do drugiego oka, utworzonego z liny zamocowanej do podłużnych wsporników znajdujących się pod platformą marsa fokmasztu. Lina przytwierdzona jest do podłużnych wsporników tworząc kształt odwróconej litery „V”.


Karrex - 2013-04-16, 11:33
Temat postu: [HMS Victory] Bezanbramsztag (Mizen topgallant stay)
Bezanbramsztag (Mizen topgallant stay)

1) Bezanbramsztag (śr. 0,3 mm [0,34 mm]) w górnej części mocowany jest na głowie bezanbramstengi, powyżej bramstenwant tak samo jak grotbramsztag; w górnej części jest owijany (served), do 10 mm (11,4 mm)poniżej oka szplajsowego.

2) Bezanbramsztag biegnie następnie w kierunku grotmasztu i przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 2,3 mm [2,6 mm]); blok mocowany jest stropem wokół głowy grotstengi, pod dybami; sztag zakończony jest okiem z kauszą.

3) Dolne oko bezanbramsztagu mocowane jest następnie – za pomocą przewiązu - do drugiego oka, utworzonego z liny zamocowanej do podłużnych wsporników znajdujących się pod platformą marsa grotmasztu. Lina przytwierdzona jest do wsporników tworząc kształt odwróconej litery „V” (identycznie jak dla grotbramsztagu).


Karrex - 2013-04-16, 11:38
Temat postu: Fokbombramsztag (Fore royal stay)
Fokbombramsztag (Fore royal stay)

1) W górnej części fokbombramsztag (śr. 0,2 mm [0,23 mm]) uformowany jest w oko szplajsowe, mocowane na dwóch klinach, na głowie bombramstengi foka, poniżej szczeliny z szybrem.

2) Dalej fokbombramsztag biegnie w kierunku bukszprytu gdzie przechodzi przez półokrągłą szczelinę na noku bramstengi bukszprytu (zob. rys. nok bramstengi), następnie przez najniższy otwór w delfiniaku, a później przez pojedynczy blok (dł. 2 mm [2,3 mm]) osadzony w stropie zamocowanym wokół bukszprytu, na bakburcie. Do tego samego stropu, ale na sterburcie mocowany jest blok do sztagu zewnętrznego delfiniaka.

3) Ostatecznie fokbombramsztag odkładany jest na pachole na bakburcie.


Karrex - 2013-04-17, 12:22
Temat postu: Grotbombramsztag (Main royal stay)
Grotbombramsztag (Main royal stay)

1) W górnej części grotbombramsztag (śr. 0,2 mm [0,23 mm]) uformowany jest w oko szplajsowe, mocowane na dwóch klinach na bombramstendze grota w taki sam sposób jak mocowany jest fokbombramsztag.

2) Dalej grotbombramsztag biegnie w kierunku fokbramstengi gdzie przechodzi przez kauszę w stropie (zob. rys. dla bezansztagów); strop zamocowany jest wokół fokbramstengi, powyżej olinowania (bramstenwant i bramstenpadunów).

3) Dolna część grotbombramsztagu zakończona jest okiem z kauszą, które mocowane jest za pomocą przewiązu z kauszą w stropie zamocowanym do sztagu pomocniczego foka, za głową kolumny fokmasztu.


gruby9999 - 2013-04-17, 13:53

Karolu jak zawsze świetna robota , im więcej takich rysunków i podpowiedzi tym lepiej .


Bo w instrukcji DeA przynajmniej przy Santisimie sporo rzeczy trzeba było sie domyślać , nie wiem jak jest przy Vitku ale w ST bez dodatkowych lektur nie dało by rady

Karrex - 2013-04-17, 17:05

Przypominam, to jest świetna robota Jarka, ja tylko za zgodą autora umieszczam na naszym forum (mój jedyny wkład to przelicznik na skalę 1:84, ale i tak zalecam sprawdzać 8-) )

Co do Santisimy, to jak pisał Emil, zamieścił tyle dodatkowych informacji ile się dało.

Karrex - 2013-04-18, 09:55
Temat postu: Bezanbombramsztag (Mizen royal stay)
Bezanbombramsztag (Mizen royal stay)

1) W górnej części bezanbombramsztag (śr. 0,2 mm [0,23 mm]) uformowany jest w oko szplajsowe, mocowane na dwóch klinach, na bombramstendze bezana, w okolicy topu masztu.

2) Dalej bezanbombramsztag biegnie w kierunku grotmasztu gdzie przechodzi przez kauszę w stropie; strop mocowany jest dookoła głowy grotstengi (zob. rys. dla bezansztagów), tuż powyżej zamocowanych stenwant.

3) Dolna część bezanbombramsztagu zakończona jest okiem z kauszą, które łączone jest za pomocą przewiązu, z kauszą w stropie zamocowanym do sztagu pomocniczego grota, za głową kolumny grotmasztu (identycznie jak w przypadku grotbombramsztagu).

4) Wg oficjalnej strony okrętu, ten sztag był stosowany dopiero po 1810 r.


Karrex - 2013-04-23, 18:12
Temat postu: Sztag kliwra (Jib stay)
Sztag kliwra (Jib stay)

1) W dolnej części sztag kliwra (śr. 0,3 mm [0,34 mm]) mocowany jest do kauszy na ślizgaczu bomstengi bukszprytu (zob. rys. ślizgacza).

2) Dalej sztag biegnie do góry w kierunku fokmasztu i przechodzi przez górny krążek mocowany w bloku policzkowym na głowie fokstengi, po stronie sterburty. Na końcu sztagu zamocowany jest podwójny blok (dł. 2,4 mm [2,7 mm]), który jest połączony liną z blokiem pojedynczym (dł. 2,4 mm [2,7 mm]) tworząc talię.

3) Blok pojedynczy mocowany jest za pomocą stropu do środkowego oka (jednego z trzech po stronie sterburty) w platformie marsa fokmasztu; oko utworzone jest z liny przechodzącej przez dwa otwory w platformie marsa i oplatającej rufową część podłużnego wspornika, znajdującego się po stronie sterburty.

4) Lina tworząca talię przechodzi następnie przez otwór marsa, w dół, wzdłuż kolumny foka i mocowana jest do kołkownicy znajdującej się za kolumną foka, na 12 naglu (licząc od bakburty).


Karrex - 2013-04-23, 18:16
Temat postu: Sztag latacza (Flying jib stay)
Sztag latacza (Flying jib stay)

1) W dolnej części sztag latacza (śr. 0,25 mm [0,29 mm]) mocowany jest do kauszy na ślizgaczu bombramstengi bukszprytu.

2) Dalej sztag biegnie do góry w kierunku fokmasztu i przechodzi przez szyber w bramstendze foka, powyżej olinowania (bramstenwant i bramstenpadunów). Na końcu sztagu zamocowany jest podwójny blok (dł. 2,4 mm [2,7 mm]), który jest połączony liną z blokiem pojedynczym (dł. 2,4 mm [2,7 mm]) tworząc talię (identycznie jak w przypadku sztagu kliwra).

3) Blok pojedynczy mocowany jest za pomocą stropu do oka (jednego z dwóch po stronie bakburty) w platformie marsa foka; oko utworzone jest z liny przechodzącej przez dwa otwory w platformie marsa i oplatającej rufową część podłużnego wspornika, znajdującego się po stronie bakburty.

4) Lina tworząca talię przechodzi następnie przez otwór marsa, w dół, wzdłuż kolumny foka i mocowana jest do kołkownicy znajdującej się za kolumną foka, na 6 naglu (licząc od bakburty).


Karrex - 2013-04-25, 12:34
Temat postu: Olinowanie ruchome bukszprytu
Olinowanie ruchome bukszprytu

Autholer kliwra (śr. – 0,3 mm [0,34 mm]); w górnej części mocowany jest do szekli na ślizgaczu bomstengi, dalej przechodzi przez szyber na noku bomstengi (zob. rys. nok bomstengi), następnie biegnie wzdłuż stengi bukszprytu po stronie sterburty. Na końcu zamocowany jest blok wiolinowy (dł. 4,5 mm [5 mm]) połączony talią (śr. 0,2 mm [0,23 mm])) z pojedynczym blokiem (dł. 2,4 mm [2,7 mm])). Pojedynczy blok mocowany jest hakiem do oka przytwierdzonego w dolnej, dziobowej części dyb bukszprytu (po stronie sterburty); talia autholera odkładana jest na 3 pachołku na dziobowej belce na fordeku (licząc od sterburty).


Karrex - 2013-04-25, 12:45
Temat postu: Autholer latacza
Autholer latacza (śr. – 0,3 mm [0,34 mm]); w górnej części mocowany jest do szekli na ślizgaczu bramstengi, dalej przechodzi przez szyber na noku bramstengi (zob. rys. nok bramstengi), następnie biegnie wzdłuż steng bukszprytu po stronie bakburty. Na końcu zamocowany jest blok wiolinowy (dł. 4,5 mm [5 mm]) połączony talią (śr. 0,2 mm [0,23 mm]) z pojedynczym blokiem (dł. 2,4 mm [2,7 mm]). Pojedynczy blok mocowany jest hakiem do oka przytwierdzonego w dolnej, dziobowej części dyb bukszprytu (po stronie bakburty); talia autholera odkładana jest na 3 pachołku na dziobowej belce na fordeku (licząc od bakburty).


Karrex - 2013-07-26, 22:35
Temat postu: Blinda (spritsail), blindreja (spritsail yard)
Blinda (spritsail), blindreja (spritsail yard)

1) Blindreja jest zawieszana pod bukszprytem w odległości ok. 7 mm licząc od końca ławy wantowej bukszprytu (bliżej rufy)
2) Sling (śr. 0,5 mm) – lina podtrzymująca główny ciężar blindrei. Na obu końcach liny znajdują się oka szplajsowe. Lina tworzy dłuższą i krótszą odnogę. Dłuższa odnoga jest połączona z krótszą poniżej oka szplajsowego co tworzy pętlę, która zaciskana jest na blindrei po stronie sterburty. Dalej dłuższa odnoga slingu biegnie do góry, spoczywa na bukszprycie opierając się o siodło, następnie biegnie do dołu, wokół blindrei na bakburcie, następnie znowu do góry wokół bukszprytu i ponownie w dół, w kierunku początkowego oka szplajsowego na krótszej odnodze. Ostatecznie oka szplajsowe na obu końcach slingu są łączone za pomocą przewiązu.


Karrex - 2013-10-30, 20:50
Temat postu: Perta, nokperta
1) Perty (śr. 0,3 mm [0,34 mm]); na obu końcach znajdują się oka szplajsowe; jedno z nich (większe) jest przekładane wokół rei i zatrzymuje się na klinach. Mniejsze oko jest mocowane do rei za pomocą przewiązu. Do pert mocowane są 2 lub 3 szelki (na każdej burcie). W dolnej części szelki (śr. 0,2 mm [0,23 mm], dł. 9 mm [10 mm]) zakończone są okiem szplajsowym, przez które przechodzi perta, górny koniec jest owinięty wokół rei.

2) Nokperta; na obu końcach są oka szplajsowe, jeden koniec mocowany jest do noku rei, a drugi przewiązem do rei.



Karrex - 2013-10-30, 20:59
Temat postu: Stała topenanta (lift)
Stała topenanta (lift) – blindreja ma stałą topenantę (śr. 0,37 mm), jako dodatkową obok zwykłej topenanty;
topenanta ma kolor czarny podobnie jak olinowanie stałe. Ta topenanta jest owijana na całej długości.
Stała topenanta jest zakończona okiem szplajsowym, które na zewnętrznym końcu jest mocowane przewiązem do blindrei, w ¼ jej długości (bliżej bukszprytu). Drugi koniec stałej topenanty jest zakończony okiem z kauszą, które mocowane jest przewiązem do kauszy w stropie zamocowanym dookoła bukszprytu, pomiędzy slingiem a ławą nokową bukszprytu.


Karrex - 2014-01-13, 23:33
Temat postu: Topenanta ruchoma
Topenanta ruchoma - stała część ruchomej topenanty (śr. 0,3 mm) zakończona jest okiem zamocowanym hakiem do oka w dybach bukszprytu (tego samego, do którego mocowane są perty bukszprytu), dalej przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 3,1 mm) mocowany stropem na noku blindrei, za pertami i stropem dla bloku brasu, następnie przez blok (dł. 3,1 mm) przytwierdzony stropem dookoła dybów bukszprytu i odkładana jest na 2 i 7 pachołku na dziobowej belce fordeku.


Karrex - 2014-01-25, 23:33
Temat postu: Brasy / Braces
Brasy (braces) – (śr. 0,3 mm) – w górnej części brasy mocowane są do pętli mocującej foksztagu, tuż powyżej gałki tureckiej a następnie biegną w dół do blindrei, gdzie przechodzą przez bloki brasów (dł. 3,1 mm; sposób mocowania bloków do rei zob. rys. ruchomej topenanty). Następnie brasy biegną do góry, przechodzą przez wewnętrzny krążek podwójnego bloku zamocowanego pod platformą marsa fokmasztu. Dalej przez wewnętrzny krążek podwójnego bloku zamocowanego pod platformą bliżej rufy i ostatecznie odkładane są na pachołach (2 i 7 licząc od bakburty) znajdujących się przed wnęką na śródokręciu, obok dzwonnicy.


Karrex - 2014-02-04, 23:33
Temat postu: Fał / Halliard
Fał (halliard) – (śr. 0,5 mm) – na obu końcach fału znajdują się oka z hakiem;
„dziobowy” koniec fału jest mocowany hakiem do oka znajdującego się w dolnej części dyb bukszprytu.
„Rufowy” koniec fału jest mocowany hakiem do oka w stropie, który przytwierdzony jest do blindrei, w centralnym punkcie rei, pomiędzy slingiem.
Fał jest owijany liną na całej długości.


Karrex - 2014-02-05, 23:33
Temat postu: Gejtawa / Clue line

Gejtawa (clue line)
– (śr. 0,2 mm) – liny pracujące po wewnętrznej stronie żagla. Górny koniec gejtawy mocowany jest do blindrei obok bloku gejtawy; dalej przechodzi przez blok zamocowany do rogu szotowego żagla, biegnie do góry i przechodzi przez blok gejtawy zamocowany do rei. Blok gejtawy jest mocowany stropem dookoła rei; strop zakończony jest dwoma pętlami, które łączone są przewiązem; blok znajduje się ok. 1 cm od slingu (licząc od slingu w kierunku noków rei). Ostatecznie gejtawa odkładana jest wokół dziobowej belki na fordeku.


Karrex - 2014-06-25, 21:25
Temat postu: Gordingi / Buntlines
Gordingi (buntlines) – (śr. 0,2 mm) – liny pracujące po zewnętrznej stronie żagla. W dolnej części gordingi mocowane są do pętelek przytwierdzonych do dolnego liku żagla, dalej przechodzą przez kauszę zamocowaną stropem do blindrei, przez blok (dł. 2 mm) zamocowany stropem po każdej stronie bukszprytu poniżej kauszy dla stałej topenanty blindrei i odkładane są wokół dziobowej belki na fordeku.


Karrex - 2014-06-25, 21:30
Temat postu: Szoty (sheets)
Szoty (sheets) - (śr. 0,4 mm) – stała część szotu mocowana jest do oka przytwierdzonego do burty powyżej pierwszego gunportu na niższym pokładzie działowym; dalej lina przechodzi przez blok (dł. 3 mm) zamocowany do rogu szotowego i ostatecznie odkładana jest na dużym pachole znajdującym się na końcach dziobowej belki na fordeku.


Karrex - 2014-07-15, 21:22
Temat postu: Oberblinda, oberblindreja
Oberblinda (spritsail topsail),
oberblindreja (spritsail topsail yard)


Reja oberblindy jest zawieszana pod bomstengą nie za pomocą slingu, ale więźby (parral); tego rodzaju więźba zbudowana jest z rakslotów (koralików) nanizanych na liny i przedzielanych deseczkami (płaskimi w dolnej części, a w górnej półokrągło wypukłymi po bokach i wklęsłymi na środku). Liny więźby na jednym końcu zakończone są okiem natomiast drugi koniec każdej z lin jest wolny. Liny zakończone okiem oplatają reję na bakburcie, a oba oka mocowane są przewiązem. Więźba spoczywa na górnej powierzchni bomstengi, a wolne końce lin oplatają reję na sterburcie, następnie liny biegną w kierunku bakburty spoczywając na więźbie, pomiędzy rakslotami (w zagłębieniu deseczek). Ostatecznie liny oplatają reję na bakburcie. Niestety nie mam pewności w jaki sposób wolne końce lin były mocowane po stronie bakburty (czy łączono je saizingiem czy też obwiązywano wokół lin więźby, pomiędzy reją a bomstengą). Żadne z dostępnych mi źródeł tego nie wyjaśnia.


Karrex - 2014-07-18, 21:22
Temat postu: [Victory] Topenanta / Lift
Topenanta (lift) – (śr. 0,2 mm) – zakończona okiem szplajsowym, mocowanym dookoła noku rei; dalej przechodzi przez jedną z dwóch kausz, zamocowanych w stropie w zwężeniu przed nokiem bomstengi (zob. rysunek nok bomstengi-olinowanie stałe) i odkładana jest na 1 i 8 pachołku na dziobowej belce fordeku.


Karrex - 2014-08-03, 21:11
Temat postu: Fał (halliard) / Brasy (braces)
Fał (halliard) – (śr. 0,2 mm) – Zewnętrzny koniec fału jest uformowany w pętlę, która jest zamocowana do pętli utworzonej w stropie pojedynczego bloku (dł. 2,3 mm), zamocowanego w zwężeniu przed nokiem bomstengi (zob. rys. nok bomstengi – olinowanie stałe). Dalej przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 2,3 mm) zamocowany stropem w centralnym punkcie oberblindrei, następnie przez blok na noku bomstengi (ten sam, do którego mocowany jest koniec fału) i ostatecznie odkładany jest na 4 pachole dziobowej belki na fordeku.



Brasy (braces) – (śr. 0,2 mm) – mocowane okiem szplajsowym do noków oberblindrei. Następnie brasy biegną do góry, przechodzą przez pojedynczy blok (dł. 2,3 mm) zamocowany pod platformą marsa fokmasztu, w jego dziobowej części, dalej przez kolejny pojedynczy blok (dł. 2,3 mm) zamocowany pod platformą bliżej rufy i ostatecznie odkładane są na 4 i 5 pachołku (licząc od bakburty) znajdującym się na belce obok dzwonnicy.



Gejtawa (clue line)
– (śr. 0,2 mm) – przebieg liny i mocowanie bloków gejtawy oberblindy jest identyczne jak dla gejtawy blindy; gajtawy oberblindy odkładane są wokół dziobowej belki na fordeku, obok gejtawy blindy.

Szoty – Niestety nie mam pewności co do tego, w jaki sposób ta lina przebiegała na okręcie. Po przestudiowaniu różnych źródeł jedyną wspólną informacją jaką znalazłem było to, że stała część szotu mocowana była na noku blindrei, na zewnątrz od mocowania topenanty ruchomej; następnie szot biegł w kierunku rogu szotowego oberblindy. Żaden z dostępnych mi rysunków lub opisów nie podaje jednak, jaki jest dalszy przebieg tej liny i gdzie była odkładana.

Karrex - 2014-08-03, 21:22
Temat postu: OLINOWANIE RUCHOME FOKMASZTU
OLINOWANIE RUCHOME FOKMASZTU
Fokreja (fore yard), fokżagiel (fore course)


Sling – (lina koloru czarnego, śr. 1,0 mm) – Sling jest liną tworzącą pętlę. W dolnej części slingu utworzona jest mała pętla z kauszą, do której mocowany jest kołnierz slingu. Sling tworzą dwie odnogi - dłuższa oraz krótsza; krótsza odnoga (znajdująca się po stronie sterburty) zakończona jest okiem szplajsowym. Dłuższa odnoga (znajdująca się po stronie bakburty) przechodzi przez mały otwór w platformie marsa foka (znajdujący się przed wspornikiem dybów) i spoczywa w szczelinie wykonanej na prowadnicy linowej (bolster) ułożonej na dybach. Sling spoczywa w szczelinie znajdującej się bliżej rufy; dwie dziobowe szczeliny są przewidziane dla stropu topenanty fokrei. Dalej długa odnoga biegnie w dół (po stronie sterburty), przechodzi przez oko szplajsowe, którym zakończona jest krótka odnoga i ostatecznie koniec slingu jest mocowany do dłuższej odnogi za pomocą 3 owijek (saizing). Drugim elementem tworzącym sling jest kołnierz slingu. Kołnierz jest liną połączoną w pętlę krótkim szplajsem. W górnej części kołnierza jest zamocowana duża kausza. Kołnierz jest owijany wokół fokrei w jej centralnym punkcie w ten sposób, że część pętli z okiem i kauszą przechodzi przez drugą cześć pętli, co powoduje jej zaciągnięcie na rei, a oko z kauszą znajduje się powyżej rei. Obie kausze, w slingu i w kołnierzu, łączone są następnie za pomocą przewiązu (śr. 0,3 mm). Sling i jego kołnierz na całej długości są wypełniane oraz owijane liną i płótnem. Z powodu lenistwa rysownika ;) , fokreja na schemacie ma przekrój koła, choć w miejscu mocowania slingu ma w rzeczywistości przekrój ośmioboku, z uwagi na zamocowane na rei listwy (battens).


Karrex - 2014-08-27, 11:12
Temat postu: Więźba - truss pendant
Więźba (truss pendant) – (śr. 0,65 mm,) więźba jest owijana na 1/3 długości (w miejscu, gdzie styka się z masztem oraz reją). Cała więźba składa się z dwóch lin, a jej zadaniem jest „przytwierdzenie” rei do masztu. Po każdej stronie burty na rei jest mocowana jedna więźba; na końcu każdej z lin tworzących więźbę znajduje się oko z kauszą. Każda z więźb jest oplatana wokół rei w ten sposób, że od dziobowej strony rei lina przechodzi pod szponami rejowymi, a po rufowej stronie rei, lina więźby jest łączona saizingiem, tworząc w ten sposób pętlę zaciśniętą na rei. Końce więźby są mocowane na rei w ten sposób, aby na sterburcie oko było skierowane do dołu, a na bakburcie do góry. Dalej wolny koniec więźby mocowanej po stronie sterburty przekładany jest przez oko z kauszą więźby zamocowanej na rei po stronie bakburty, a wolny koniec więźby po stronie bakburty przez oko z kauszą więźby na sterburcie. Oba wolne końce liny przechodzą za kolumną masztu, po jego rufowej stronie. Na końcach każdej więźby są zawieszone podwójne bloki (dł. 3 mm), zamocowane w stropie (śr. 0,3 mm) z dwiema pętlami. Więźba jest mocowana do górnej pętli bloku półsztykiem (single half hitch). Ten blok połączony jest z drugim podwójnym blokiem (dł. 3 mm), liną (śr. 0,3 mm) tworzącą talię. Dolny, podwójny blok zamocowany jest hakiem do oka w pokładzie u podstawy kolumny foka. Talia odkładana jest na knagach, mocowanych w dolnej, dziobowej części kolumny fokmasztu. Górny blok tworzący talię znajduje się mniej więcej ok. 45 mm nad pokładem.

Nave line (śr. 0,2 mm) – lina używana do podtrzymywania więźby. Do każdej liny więźby, za kolumną foka, za pomocą oka szplajsowego jest zamocowana lina tworząca „mostek”. Na środku tego „mostka” mocowana jest nave line przy pomocy oka szplajsowego. Dalej nave line przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 2 mm) mocowany stropem (śr. 0,2 mm) do poprzecznego jarzma pod platformą marsa i na końcu odkładana jest na 9 naglu na kołkownicy za kolumną foka.


Karrex - 2014-08-29, 11:55
Temat postu: Winda / Jeer
Winda (jeer) – jest to układ lin i bloków do podnoszenia i opuszczania fokrei. Elementem windy jest talia utworzona z liny oraz dwóch bloków – górnego potrójnego oraz dolnego podwójnego. Bloki tworzące talię mają dł. 6,5 mm. Dolny blok jest mocowany do rei w pobliżu slingu, za pomocą podwójnego stropu (śr. 0,7 mm), który tworzy długą i krótką odnogę, a obie odnogi uformowane są w pętle. Dłuższa odnoga przechodzi za reją, dookoła niej, a krótsza przed reją, gdzie obie odnogi się spotykają i są łączone za pomocą przewiązu. Górny blok jest również mocowany podwójnym stropem (śr. 0,7 mm), tworzącym długą i krótką odnogę. Ten blok jest umieszczony tuż pod platformą marsa na tyle, na ile pozwala na to foksztag. Strop tego bloku jest mocowany na głowie kolumny foka za pomocą przewiązu (śr. 0,4 mm, lina koloru czarnego), przechodzącego przez pętlę utworzoną w dłuższej odnodze stropu; krótsza odnoga mocowana jest do dłuższej saizingiem owiniętym dookoła stropu. Przewiązy w górnej części przechodzą przez kliny w kształcie mostka; kliny te znajdują się na głowie kolumny fokmasztu, po każdej stronie burty. Przewiąz jest owijany wokół głowy kolumny siedmiokrotnie. Przewiązy owijane są po skosie w dół i krzyżują się wzajemnie tworząc literę „X” (patrząc od dziobu lub rufy). Obydwa bloki łączone są liną (śr. 0,7 mm) tworzącą talię. Koniec liny tworzącej talię jest mocowany do rei za pomocą węzła zaciskowego (timber hitch); mocowanie tej liny znajduje się pomiędzy stropem podwójnego bloku windy a slingiem. Następnie talia przechodzi przez wewnętrzny krążek potrójnego bloku, dalej przez wewnętrzny krążek bloku podwójnego, przez środkowy krążek potrójnego, przez zewnętrzny bloku podwójnego, przez zewnętrzny krążek bloku potrójnego, a następnie biegnie w dół gdzie przechodzi przez krążek w pachole kołkownicy za kolumną foka i odkładana jest wokół nagielbanki (pomiędzy skrajnymi naglami a pachołem kołkownicy).


Karrex - 2014-09-02, 14:55
Temat postu: Tackle pendant / Perty
Tackle pendant – (śr. 0,6 mm). Lina służąca do przenoszenia ciężkich ładunków z okrętu na nadbrzeże lub odwrotnie; w czasie złej pogody linę odciągano w kierunku rufy i mocowano hakiem do oka w ławie wantowej, aby zapobiegać zbyt dużym obciążeniom dla brasów. Długość liny powinna być taka, aby sięgała przynajmniej od noku rei do okucia wytykowego. Na noku rei jest zamocowana okiem szplajsowym, na drugim końcu do tackle jest zamocowany podwójny blok (dł. 3 mm) połączony talią (śr. 0,3 mm) z pojedynczym blokiem (dł. 3 mm) zamocowanym hakiem do ławy wantowej foka, za 4 jufersem; talia odkładana jest na 7 pachole znajdującym się na nadburciu fordeku. Kiedy lina nie jest używana, jest podnoszona do rei za pomocą wewnętrznej i zewnętrznej liny podciągającej (inner, outer tricing line), a dolny, pojedynczy blok tackle za pomocą haka mocowany jest do podwantek. Tackle z talią spoczywa wówczas wzdłuż rei.
Zewnętrzna lina podciągająca (śr. 0,16 mm) jest mocowana tuż powyżej podwójnego bloku, następnie przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 2 mm) mocowany do rei po zewnętrznej stronie ćwiartkowego okucia dla wytyków (od strony noku rei), dalej przez kolejny pojedynczy blok (dł. 2 mm), mocowany do pierwszej wanty poniżej belki podwantkowej i odkładana jest wokół pierwszej wanty, powyżej jufersa.
Wewnętrzna lina podciągająca (śr. 0,16 mm) jest zamocowana tuż powyżej haka niższego bloku tackle pendant, następnie przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 2 mm) zamocowany do pierwszej wanty obok bloku dla liny zewnętrznej i odkładana jest wokół drugiej wanty, powyżej jufersa.



Perty – (śr. 0,45 mm) – wykonywane tak samo jak pozostałe perty; podtrzymywane są przez 3 szelki (śr. 0,3 mm). Na noku rei perta jest mocowana okiem szplajsowym, na drugim końcu oko szplajsowe perty jest mocowane do rei za pomocą przewiązu, za przeciwległymi szponami fokrei. Na fokrei nie ma nokpert.

Karrex - 2014-09-05, 18:01
Temat postu: [HMS Victory] Topenanta / Lift
Topenanta (lift) – (śr. 0,4 mm) – Na prowadnicy linowej na dybach kolumny foka, w dwóch pierwszych szczelinach znajduje się strop tworzący pętlę; strop jest owijany na całej długości. Na końcach stropu zamocowane są dwa pojedyncze bloki (dł. 4,2 mm), a dodatkowo, pod blokami strop jest uformowany w małe oka. Strop tworzący pętlę powinien być na tyle długi, aby obydwa bloki w nim mocowane znajdowały się tuż poniżej dolnej krawędzi dybów. Strop z blokami jest następnie przewiązywany dookoła kolejną liną tworzącą pętlę, biegnącą pod dybami poprzecznie do osi okrętu; ta pętla jest utworzona z liny łączonej krótkim szplajsem. Stała część topenanty mocowana jest do oka utworzonego w stropie bloku znajdującego się pod dybami, dalej przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 4,2 mm), który mocowany jest na noku rei w stropie z blokiem ramiennym (shoulder block), następnie przez pojedynczy blok pod dybami (ten sam, do którego stropu mocowana jest stała cześć topenanty), dalej biegnie w dół pomiędzy wantami gdzie przechodzi przez krążek w pachole (kevel) znajdującym się na nadburciu fordeku (na wysokości dziobowego końca ławy wantowej foka) i na tym pachole jest odkładana.


Karrex - 2014-09-15, 21:34
Temat postu: Brasy / braces
Brasy (braces) – (śr. 0,38 mm) – stałe części brasów mocowane są węzłem wyblinkowym do pętli grotsztagu, tuż powyżej gałki tureckiej, a następnie biegną w kierunku fokrei, gdzie przechodzą przez pojedyncze bloki brasów (dł. 4,2 mm). Bloki brasów mocowane są do długich stropów (brace pendant), których długość jest równa 1/5 długości rei. Stropy do rei zamocowane są za pomocą oka szplajsowego. Dalej brasy przechodzą przez pojedynczy blok (dł. 4,2 mm) mocowany przewiązem do pętli grotsztagu, jak najbliżej platformy marsa grota, a następnie biegną w dół do pokładu, przechodzą przez krążek w pachole kołkownicy za kolumną grota i na tych pachołach są odkładane.


    Informację o tym, że bloki brasów są mocowane do rei za pomocą brace pendant znalazłem dopiero niedawno i pochodzi ona z oficjalnej strony okrętu gdzie stwierdzono, że obecne plany olinowania nie odpowiadają dokładnie metodzie, która była stosowana do mocowania brasów do rei. Praktyka mocowania bloków brasów za pomocą stropów łączonych w tzw. „dog & bitch” wprowadzona została dopiero ok. 1815 roku. Sporządzany przeze mnie opis odpowiada stanowi okrętu z okresu bitwy pod Trafalgarem, a zatem taki rodzaj mocowania brasów jest nieprawidłowy. Takie błędne mocowanie brasów do rei znajduje się na rysunku opisującym mocowanie stałej topenanty blindrei. Rysunek ten wymaga poprawienia, podobnie jak rysunek obrazujący przebieg brasów blindrei, na którym blok brasu powinien znajdować się na długim stropie a nie bezpośrednio przy rei. Podobne informacje dotyczące sposobu mocowania bloków brasów za pomocą długich stropów znajdują się również w książce Davida Steel’a „The Elements and Practice of Rigging And Seamanship”.

Karrex - 2014-10-23, 22:23
Temat postu: Szoty / sheets
Szoty (sheets) – (śr. 0,6 mm) – stała cześć szota jest zakończona okiem z kauszą zamocowanym do oka znajdującego się na burcie, przed dolną krawędzią 7 gunportu na górnym pokładzie. Dalej szot przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 6,3 mm) mocowany w rogu szotowym, następnie biegnie w kierunku rufy gdzie przechodzi przez dolny krążek podwójnego szybra znajdującego się za 7 gunportem na górnym pokładzie. Po przejściu przez szyber szot prowadzony jest w kierunku dziobu, a jego koniec odkładany jest na pachole krzyżowym (staghorn) znajdującym się po wewnętrznej stronie burty górnego pokładu (pod podestami ćwierćpokładu), pomiędzy 6 i 7 gunportem.



Karrex - 2014-11-21, 16:27
Temat postu: Halsy, kontraszoty / Tacks
Halsy, kontraszoty (tacks) – (śr. 0,6 mm) – stała część halsu zakończona jest okiem szplajsowym, mocowanym w zwężeniu na noku bumpkina; dalej przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 6,3 mm) mocowany do rogu szotowego foka, przez blok ramienny (dł. 6,3 mm) mocowany stropem na noku bumpkina a następnie biegnie w kierunku fordeku gdzie mocowany jest do dużej knagi znajdującej się w dziobowym narożniku fordeku, u zbiegu dwóch belek - dziobowej i burtowej. Chciałbym tu zwrócić uwagę na to, że na obecnym okręcie taka knaga nie jest zamocowana, a hals odkładany jest wokół dużego pachoła, tego samego na którym odłożony jest szot blindy. Informacja o odłożenia halsu na tej knadze pochodzi z książki C.Nepean'a Longridge'a. Takie samo miejsce odkładania tej liny określone zostało przez Davida Steel'a. Rysunek tak umieszczonej knagi znajduje się również na niektórych rysunkach w planach modelarskich Stefana Hebdy.


Karrex - 2015-01-30, 23:33
Temat postu: Nokgordingi / Gordingi
Nokgordingi (leech lines) – (śr. 0,2 mm) stała część liny mocowana jest węzłem gordingowym (buntline hitch) do ucha na liku bocznym foka; dalej lina przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 2,5 mm) zamocowany przewiązem do fokrei (na wysokości pierwszych szelek perty licząc od noku rei), następnie przez zewnętrzny krążek, zewnętrznego, podwójnego bloku (dł. 3 mm) zawieszonego pod platformą marsa (ten blok wykorzystywany jest również do brasu blindy). Dalej lina przechodzi przez bliźniaczy blok zamocowany pod platformą marsa, w jej rufowej części, następnie w dół do pokładu gdzie odkładana jest na 1 i 8 pachołku na rufowej belce na fordeku (obok dzwonnicy).

Gordingi (buntlines) – (śr. 0,25 mm) – (dwie liny na każdej burcie) w dolnej części mocowane są za pomocą węzła gordingowego do uch w dolnym liku foka; dalej biegną do góry po przedniej stronie żagla, przechodzą przez 2 pojedyncze bloki (dł. 2,5 mm) zamocowane przewiązem po dziobowej stronie fokrei (pierwszy blok na wysokości pierwszych, a kolejny na wysokości drugich szelek perty, licząc od masztu), dalej przez środkowy, podwójny blok (dł. 3 mm) mocowany pod platformą marsa w jego dziobowej części, przez drugi podwójny blok (dł. 3 mm) znajdujący się w rufowej części platformy marsa i dalej w dół do pokładu gdzie są mocowane do 3 i 6 pachoła na rufowej belce na fordeku (obok dzwonnicy).


Karrex - 2015-03-17, 14:50
Temat postu: Gejtawy
Slablina (slab line) – (śr. 0,2 mm) pełni tę samą rolę co gordingi, ale leży po wewnętrznej, nawietrznej stronie żagla. W dolnej części mocowana jest do wewnętrznego ucha dla gordingów, znajdującego się na liku dolnym żagla. Dalej przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 2,4 mm) zamocowany przewiązem do stropu bloku ćwiartkowego (quarter block), przewidzianego dla szota fokmarsla; blok slabliny mocowany jest pod blokiem ćwiartkowym. Dalej lina biegnie w dół do pokładu gdzie mocowana jest wokół nagielbanki kołkownicy znajdującej się przed kolumną foka.

Zastrzegam, że nazwa tej liny została przeze mnie "autorsko" spolszczona, albowiem nie znalazłem polskiego odpowiednika, który dla tej liny funkcjonowałby w terminologii żeglarskiej. Wszelkie sugestie co do prawidłowej, polskiej nazwy tej liny mile widziane ;)

Gejtawa (clue garnet) – (śr. 0,3 mm) – gejtawa w górnej części zamocowana jest do rei węzłem zaciskowym (timber hitch), tuż obok bloku gejtawy (zob. rys. gejtawa blindy). Dalej gejtawa biegnie w dół do bloku gejtawy (dł. 3 mm) zamocowanego w rogu szotowym, następnie w górę do bloku gejtawy (dł. 3 mm) przytwierdzonego do fokrei blisko zewnętrznego końca jej ośmiobocznej sekcji, następnie w dół, gdzie przechodzi przez środkowy szyber w pachole kołkownicy przed kolumną foka i odkładana jest wokół głowy pachoła tej kołkownicy.


Karrex - 2015-05-22, 21:44
Temat postu: Bowline - bulina
Bulina (bowline) – (śr. 0,37 mm) – do uch na liku bocznym żagla zamocowane są dwie liny (bridles) tworzące wieloramiennik. Liny mocowane są w ten sposób, że górna lina tworząca wieloramiennik jest mocowana do górnego ucha buliny na liku bocznym, następnie przechodzi przez oko utworzone w linie wieloramiennika znajdującej się poniżej i mocowana jest do kolejnego, niższego ucha na liku bocznym żagla. Kolejna, niżej położona lina wieloramiennika, która w górnej części połączona jest z górną liną, w dolnej części jest mocowana do kolejnego, trzeciego ucha na liku bocznym żagla. Do tego wieloramiennika, do jego najniżej położonej liny, za pomocą oka szplajsowego zamocowana jest bulina. Bulina biegnie w kierunku dziobu gdzie przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 4 mm) zamocowany przewiązem do kołnierza foksztagu. Po przejściu przez blok bulina biegnie w kierunku rufy i ostatecznie jest odkładana na 1 i 9 naglu kołkownicy znajdującej się przed kolumną foka.


Karrex - 2015-05-24, 21:22
Temat postu: Fokmarsreja (fore topsail yard), fokmarsel (fore topsail)
Fokmarsreja (fore topsail yard), fokmarsel (fore topsail)

Perty (horses) – (śr. 0,3 mm) – mocowane tak samo jak na fokrei; perty mają również po trzy szelki (śr. 0,25 mm). W przeciwieństwie do fokrei na fokmarsrei znajdują się nokperty. Nokperty zakończone są z obu stron okiem szplajsowym. Zewnętrzny koniec nokperty mocowany jest dookoła okucia na noku rei, a wewnętrzny mocowany przewiązem do rei, po jej rufowej stronie, w połowie odległości pomiędzy nokiem rei a szponami.

Więźba (parral) – fokmarsreja jest przytrzymywana blisko masztu przy pomocy więźby, takiej samej jak więźba dla oberblindrei. Więźba znajduje się po rufowej stronie fokstengi a oka górnej i dolnej liny więźby łączone są przewiązem po dziobowej stronie fokmarsrei, pod szponami.

Karrex - 2015-06-15, 21:22
Temat postu: Cięgło / Tye
Cięgło (tye) – (średnica 0,5 mm) – na fokmarsrei nie ma slingu, a reja zawieszana jest przy pomocy złożonego układu lin i bloków. W centralnym punkcie fokmarsrei znajduje się podwójny blok (długość 5,3 mm). Ten blok zamocowany jest do rei podwójnym stropem, którego końce tworzące pętle łączone są przewiązem pod reją, pomiędzy linami więźby (parral). Do stropu tego podwójnego bloku, w jego górnej części, przymocowane są stropy z dwoma pojedynczymi blokami (długość 3 mm), przewidzianymi dla gordingów. Kolejnym elementem składającym się na układ lin i bloków są dwa pojedyncze bloki (długość 5,3 mm), zawieszone po każdej stronie fokstengi, tuż pod podłużnymi belkami salingu; bloki wiszą na długich stropach (średnica 5,5 mm), które na końcach mają oka. Te oka stropów mocowane są przewiązem (średnica 0,2 mm) owijanym kilkukrotnie wokół głowy stengi foka, tuż powyżej olinowania stałego.

Cięgła (dwie sztuki) w górnej części są zakończone okiem, przez które przekładany jest drugi koniec cięgła i tak wykonana pętla jest zakleszczana na głowie stengi foka; cięgła mocowane są dookoła głowy stengi foka tuż powyżej przewiązów mocujących dwa pojedyncze bloki cięgła. W pierwszej kolejności mocowane jest cięgło na sterburcie później na bakburcie.

Cięgło na sterburcie biegnie w dół, przechodzi przez dziobowy krążek podwójnego bloku zamocowanego na fokmarsrei, dalej biegnie w górę gdzie przechodzi przez pojedynczy blok pod salingiem znajdujący się na bakburcie i następnie w dół, w kierunku pokładu. Na końcu cięgła saizingiem mocowany jest podwójny blok (długość 6,9 mm) połączony liną (średnica 0,3 mm) z pojedynczym blokiem (długość 6,9 mm), tworząc długą talię. Pojedynczy blok jest mocowany w długim stropie, na którego górnym końcu znajduje się pętla a na dolnym oko z kauszą i hakiem. Hak w dolnej części stropu przytwierdzony jest do oka, znajdującego się na rufowym końcu ławy wantowej foka po stronie bakburty. Stała część liny tworzącej talię mocowana jest w górnej części stropu dolnego, pojedynczego bloku talii. Następnie lina przechodzi przez krążek podwójnego bloku, przez krążek bloku pojedynczego, ponownie przez krążek bloku podwójnego a następnie biegnie w dół gdzie przechodzi przez szyber w pachole mocowanym do pokładu po wewnętrznej stronie nadburcia fordeku (na bakburcie), na wysokości dzwonnicy, i na tym pachole jest odkładana.

Cięgło na bakburcie biegnie w dół, przechodzi przez rufowy krążek podwójnego bloku zamocowanego na fokmarsrei, dalej biegnie w górę gdzie przechodzi przez pojedynczy blok pod salingiem znajdujący się na sterburcie; następnie cięgło biegnie w dół, w kierunku pokładu. Na końcu cięgła saizingiem mocowany jest podwójny blok (długość 6,9 mm) połączony liną (średnica 0,3 mm) z pojedynczym blokiem (długość 6,9 mm), tworząc długą talię. Pojedynczy blok jest mocowany w długim stropie, na którego górnym końcu znajduje się pętla a na dolnym oko z kauszą i hakiem. Hak w dolnej części stropu przytwierdzony jest do oka znajdującego się na rufowym końcu ławy wantowej foka po stronie sterburty. Stała część liny tworzącej talię mocowana jest w górnej części stropu dolnego, pojedynczego bloku talii. Następnie lina przechodzi przez krążek podwójnego bloku, przez krążek bloku pojedynczego, ponownie przez krążek bloku podwójnego a następnie biegnie w dół gdzie przechodzi przez szyber w pachole mocowanym do pokładu, po wewnętrznej stronie nadburcia fordeku (na sterburcie), na wysokości dzwonnicy i na tym pachole jest odkładana.

Długość stropu pojedynczego bloku talii powinna być taka, aby blok znajdował się nieco powyżej górnej linii siatek burtowych, znajdujących się na fordeku. Talia powinna być natomiast na tyle długa, aby podwójny, górny blok talii, po opuszczeniu fokmarsrei do wysokości dolnych dybów, znajdował się na mniej więcej tym samym poziomie co te dyby. W sytuacji, gdy fokmarsreja jest podniesiona podwójny blok talii powinien znajdować się mniej więcej na poziomie katarpin. Do górnego podwójnego bloku talii, zamocowane są dodatkowo dwa małe stropy z okiem i kauszą. Przez te kausze przechodzą ruchome paduny, co zapobiega skręcaniu się liny tworzącej długą talię cięgła.



Karrex - 2015-06-22, 22:55
Temat postu: Topenanta / Lift
Topenanta (lift) – (średnica 0,3 mm) – stała część jest zakończona okiem i przytwierdzona hakiem do pętli utworzonej w stropie, zamocowanym wokół dybów fokstengi. Dalej topenanta przechodzi przez pojedynczy blok (długość 3 mm) mocowany stropem na noku rei, następnie przez dolny krążek siostrzanego bloku znajdującego się pomiędzy stenwantami, przez otwór w platformie marsa foka i biegnie w dół w kierunku want, gdzie odkładana jest na knadze wantowej mocowanej do drugiej wanty foka (licząc od dziobu).


Karrex - 2015-07-03, 17:44
Temat postu: Brasy / Braces
Brasy (braces) - (średnica 0,3 mm) Stała części brasu mocowana jest do pętli grotsztagu, tuż powyżej bloku brasu fokmarsrei. Dalej bras przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 3,7 mm) zamocowany na noku rei za pomocą długiego stropu (brace pendant) tak jak na fokrei. Następnie bras biegnie w kierunku rufy, przechodzi przez pojedynczy blok (dł. 3,7 mm) zamocowany do pętli grotsztagu nieco powyżej bloku dla brasu fokrei, dalej biegnie wzdłuż grotsztagu (w kierunku pokładu) gdzie przechodzi przez blok (dł. 3,7 mm) przytwierdzony przewiązem do grotsztagu na wysokości dziobowej części wnęki na śródokręciu. Do grotsztagu jest zamocowany jeden blok podwójny (wówczas każdy bras przechodzi przez jeden krążek bloku) lub dwa bloki pojedyncze (wówczas każdy bras przechodzi przez oddzielny blok). Następnie bras biegnie w dół do pojedynczego bloku (dł. 3,7 mm) mocowanego hakiem do oka, które znajduje się w dziobowej listwie otaczającej wnękę. Ostatecznie bras odkładany jest na naglu zamocowanym do pierwszego pokładnika we wnęce.


Karrex - 2015-07-03, 22:23
Temat postu: Gejtawa / Clue line
Gejtawa (clue line) – (średnica 0,3 mm) - stała część liny mocowana jest do rei po zewnętrznej stronie bloku gejtawy. Dalej gejtawa biegnie ukośnie w dół i przechodzi przez blok gejtawy (długość 3,7 mm) mocowany w rogu szotowym, następnie ukośnie w górę gdzie przechodzi przez blok gejtawy (długość 3,7 mm) zamocowany na fokmarsrei za szponami, obok stałego mocowania liny. W dalszym przebiegu gejtawa biegnie w dół i przechodzi przez pojedynczy blok (długość 3,7 mm) zamocowany w pętli dookoła głowy kolumny fokmasztu, poniżej dolnych dybów; ten blok mocowany jest po obu stronach głowy fokmasztu, ukośnie w kierunku rufy. Dalej gejtawa przechodzi przez otwór w platformie marsa, biegnie w dół wzdłuż want i ostatecznie odkładana jest na knadze mocowanej do trzeciej wanty foka (licząc od dziobu).


Karrex - 2015-07-05, 22:23
Temat postu: Gejtawa
Kuba_wroc napisał/a:
...
Czy mógłbyś rozwinąć myśl: "Dalej gejtawa (...), biegnie w dół wzdłuż want ".
Chodzi mi o to, że poniżej marsa lina delikatnie zmienia kierunek. A jak tak to coś tam musi ją trzymać. Kolejny blok? Oczko? Pytam nie bez powodu, bo przy Le Cygne miałem kilka takich dylematów, które pewno nie raz mi jeszcze wrócą. Wiesz może jak to było zrobione? U mnie w modelu w kilku miejscach lina po prostu ociera się o krawędź marsa, ale w rzeczywistości pewno by się od tego od razu przetarła.
...

Jarcio napisał:
Też zastanawiałem się nad kwestią tego, czy taki przebieg gejtawy (podobnie jak i topenanty) nie powodował ryzyka przecierania się liny o krawędź otworu w platformie marsa. Z opisu przebiegu gejtawy wg Longridge’a nie wynika jednak, aby w tym miejscu lina przechodziła dodatkowo przez jakiś blok czy kauszę, choć byłoby to logiczne. Opis przebiegu gejtawy wg Steel’a jest dość skąpy, więc nie miałem źródła porównawczego. Natomiast Steel nie wspomina nic o tym, aby topenanta fokmarsrei, która też przechodzi przez otwór w platformie marsa i jest mocowana do knagi wantowej, przechodziła dodatkowo przez jakiś blok lub kauszę. Żadne z dostępnych mi źródeł nie wskazuje przy tym, aby na Victory, np. do masztu, w okolicach platformy marsa (ewentualnie do wewnętrznej krawędzi otworu platformy) były mocowane jakieś bloki lub kausze. Musiałem zatem przyjąć, że tak było jak podaje Longridge. Najbliższym miejscem, w którym po przejściu przez otwór w platformie marsa gejtawa styka się z wantami i zmienia swój kierunek przebiegu na równoległy względem want, jest belka podwantkowa. Może zatem oparcie tej liny na wewnętrznej stronie belki było wystarczające?

Na poniższym zdjęciu widać, że jakieś liny przechodzące przez otwór w marsie, rzeczywiście stykają się z jego krawędziami.


Karrex - 2015-07-14, 21:08
Temat postu: Reftalia / Reef tackle
Reftalia (reef tackle) – (śr. 0,3 mm) – stała część mocowana jest do ucha na liku bocznym żagla. Dalej reftalia przechodzi przez szyber na noku rei, biegnie w górę i przechodzi przez górny krążek siostrzanego bloku mocowanego pomiędzy stenwantami (dolny przewidziany jest dla topenanty fokmarsrei). Na dolnym końcu reftalii jest zamocowany podwójny blok (długość 2,4 mm) połączony liną (śr. 0,2 mm) z podwójnym blokiem (długość 2,4 mm) tworząc talię. Drugi podwójny blok zamocowanym jest hakiem do oka znajdującego się w rufowej części podłużnego wspornika platformy marsa foka. Dalej talia przechodzi przez otwór w platformie marsa, biegnie do pokładu i odkładana jest na 3 i 15 naglu na kołkownicy za kolumną foka.


Karrex - 2016-03-13, 11:11
Temat postu: Gordingi
Gordingi (buntlines) – (średnica 0,25 mm) – w dolnej części lina mocowana jest są za pomocą węzła gordingowego do ucha na dolnym liku fokmarsla. Dalej lina przechodzi przez pojedynczy blok (długość 3 mm) zamocowany po dziobowej stronie fokmarsrei, przez pojedynczy blok (długość 3 mm) zamocowany do stropu podwójnego bloku cięgła, przez pojedynczy blok (długość 3 mm) mocowany stropem pod środkową poprzeczną belką salingu, następnie biegnie w dół przez otwór w platformie marsa foka i odkładana jest na knadze mocowanej do czwartej wanty foka (licząc od dziobu).


Karrex - 2016-03-14, 10:30
Temat postu: Szoty / Sheets
Szoty (sheets) - (średnica 0,7 mm) – w górnej części szot mocowany jest do ucha w rogu szotowym fokmarsla za pomocą węzła zwykłego, supła (overhand knot). Następnie szot przechodzi przez blok ramienny (długość 6,9 mm) mocowany stropem do noku rei; do tego samego stropu, powyżej bloku szotowego jest zamocowany blok dla topenanty fokrei. W dolnej części tego bloku szota znajduje się wystające „ramię” (zob. rysunek dla topenanty fokrei), które ma zapobiegać zaplątywaniu się szotów. Po przejściu przez blok ramienny szot biegnie po rufowej części rei do bloku ćwiartkowego (quarter block; długość 6,9 mm). Blok ćwiartkowy jest zamocowany do fokrei pomiędzy więźbą (truss pendant) a stropem dolnego bloku windy, za pomocą stropu z długą i krótka odnogą, na końcu których znajdują się oka szplajsowe. Długa odnoga przechodzi po rufowej stronie rei, a krótka po dziobowej; oba oka odnogi łączone są za pomocą przewiązu. Następnie szot biegnie w dół do pokładu, przechodzi przez wewnętrzny szyber w pachole kołkownicy przed kolumną foka, gdzie jest odkładany wokół nagielbanki.


Karrex - 2017-02-21, 22:22

Ups, to już prawie rok minął od ostatniej aktualizacji, ale teraz trochę się poprawię. Po pierwsze mała Errata do już zamieszczonego opisu. Wojtek (hayling) zwrócił uwagę (i słusznie) na błąd w opisie przebiegu bezanbramsztagu. Poniżej zamieszczam poprawiony opis i rysunek z zaznaczonym czerwoną linią prawidłowym przebiegiem tej liny. Znalazłem również informację na oficjalnej stronie Victory, że ten sztag nie przebiegał przez blok mocowany wokół głowy, ale przez kauszę mocowaną w stropie dookoła głowy grotmasztu.

Bezanbramsztag (średnica 0,3 mm) w górnej części mocowany jest na głowie bezanbramstengi, powyżej bramstenwant tak samo jak grotbramsztag; w górnej części jest owijany (served), do 10 mm poniżej oka szplajsowego. Bezanbramsztag biegnie następnie w kierunku grotmasztu i przechodzi przez kauszę mocowaną w stropie wokół głowy kolumny grota, pod dybami. Na końcu sztagu znajduje się oko z kauszą, które mocowane jest– za pomocą przewiązu - do drugiego oka, utworzonego z liny zamocowanej do podłużnych jarzm znajdujących się pod platformą marsa grotmasztu. Lina przytwierdzona jest do jarzm tworząc kształt odwróconej litery „V” (identycznie jak dla grotbramsztagu).



A teraz ciąg dalszy olinowania ruchomego i ostatnia lina mocowana na fokmarslu.

Bulina (bowline) - (średnica 0,3 mm) – w górnej części bulina mocowana jest do wieloramiennika utworzonego z dwóch lin (bridles) - zob. rysunek buliny foka. Dalej lina przechodzi przez pojedynczy blok (długość 3 mm) mocowany na dybach bukszprytu, następnie biegnie w kierunku fordeku gdzie odkładana jest na drugim i ósmym naglu kołkownicy przed kolumną foka.



Kolejne rysunki pojawią się w najbliższych dniach, bo są już narysowane, wymagają jedynie postprodukcyjnej, cyfrowej obróbki.

Karrex - 2017-02-22, 22:22
Temat postu: Fokbramreja, fokbramsel
Fokbramreja (fore topgallant yard), fokbramsel (fore topgallant)

Więźba (parral) – fokbramreja mocowana jest za pomocą takiej samej więźby jak fokmarsreja, ale mniejszej; deszczułki mają długość 2,5 mm, raksloty 1 mm długości i średnicę 0,8 mm.

Perty (horses) - (średnica 0,25 mm) – nie mają szelek i nokpert. Na każdym końcu perty znajduje się oko szplajsowe – jedno odkładane jest dookoła noku rei, drugie mocowane do rei przewiązem, za przeciwległymi szponami.

Cięgło (tye) – (średnica 0,34 mm) – reja zawieszana jest za pomocą cięgła, na którego jednym końcu znajduje się oko; cięgło owija fokbramreję w jej centralnym punkcie a następnie wolny koniec cięgła przechodzi przez oko na jego drugim końcu i w ten sposób cięgło jest „zaciągane” na rei. Dalej cięgło przechodzi przez szyber w ośmiobocznej, górnej sekcji bramstengi foka (tzw. hounds). Na końcu cięgła znajduje się podwójny blok (długość 2 mm) połączony talią (średnica 0,17 mm) z pojedynczym blokiem (długość 2 mm) zamocowanym przewiązem w rufowej części podłużnego wspornika platformy marsa foka. Dalej talia biegnie w dół przechodząc przez otwór w platformie marsa i ostatecznie jest odkładana na piątym naglu kołkownicy za kolumną foka.


Karrex - 2017-03-08, 23:45
Temat postu: Topenanta (lift)
Topenanta (lift) – (średnica 0,2 mm) – Powyżej mocowania ruchomej bramstenpaduny, na głowie bramstengi foka znajduje się strop z dwiema kauszami, zamocowanymi w okach stropu po stronie sterburty i bakburty. Do tej kauszy zamocowana jest półsztykiem (half hitch) stała część topenanty. Dalej topenanta przechodzi przez pojedynczy blok (długość 2 mm) zamocowany na noku fokbramrei, następnie biegnie w kierunku masztu gdzie przechodzi przez kauszę mocowaną pomiędzy pierwszą i drugą bramstenwantą foka (zob. rys. bramstenwanty), dalej w dół do platformy marsa foka gdzie jest odkładana dookoła jufersa mocowanego na końcu stenwanty.


Karrex - 2017-03-10, 22:22
Temat postu: Brasy (braces)
Brasy (braces) – (średnica 0,2 mm) – stałe części brasów mocowane są do pętli grotstensztagu, w jej górnej części; dalej brasy przechodzą przez pojedyncze bloki (długość 2 mm) zamocowane na nokach fokbramrei za pomocą długich stropów (brace pendant, średnica 0,2 mm). Następnie biegną w kierunku rufy, gdzie przechodzą przez pojedyncze bloki (długość 2 mm) mocowane przewiązem do pętli grotstensztagu, nieco powyżej gałki tureckiej. Dalej brasy przechodzą przez kolejne pojedyncze bloki (długość 2 mm) mocowane za pomocą haków do oczek przytwierdzonych do rufowej krawędzi platformy marsa foka i ostatecznie odkładane są na knagach znajdujących się na dzwonnicy.


Karrex - 2018-02-13, 13:13
Temat postu: Gejtawa (clue line)
Gejtawa (clue line) – (średnica 0,2 mm) – stały koniec liny mocowany jest do rogu szotowego, dalej gejtawa przechodzi przez blok gejtawy (długość 2 mm), zamocowany do rei przewiązem, ok. 10 mm na zewnątrz szponów, następnie przez pojedynczy blok (długość 2 mm) zamocowany dookoła rufowej, poprzecznej belki salingu fokstengi i w dół w kierunku pokładu gdzie odkładana jest na knadze mocowanej do siódmej wanty foka (licząc od dziobu).


Karrex - 2018-02-14, 22:22
Temat postu: Szot (sheet)
Szot (sheet) – (średnica 0,2 mm) – stała część mocowana jest do rogu szotowego, dalej lina przechodzi przez snatch block (rysunek po prawej stronie; nie znalazłem polskiego odpowiednika dla nazwy tego bloku) zamocowany po rufowej stronie fokmarsrei, następnie biegnie wzdłuż rei i przechodzi przez pojedynczy blok (długość 2,5 mm) zamocowany tuż obok szponów i bloku gejtawy fokmarsla. Dalej szot biegnie wzdłuż masztu i ostatecznie jest odkładany na szóstej knadze na fokwancie (licząc od dziobu).



Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group