SHIPMAN

[Karrex]

Zęza, Zenza - najniższe miejsce wewnątrz kadłuba jednostki pływającej (np. okrętu, statku, kutra, jachtu), nieporozdzielanego wewnętrznie grodziami wodoszczelnymi. Zbiera się w nim woda wraz ze wszelkimi nieczystościami (jak rozlane paliwo, smary czy różne śmieci - w epoce żaglowców również fekalia, resztki jedzenia).

Zęza nie jest miejscem przechowywania wody zużytej na jednostce (do tego celu służy specjalny zbiornik). Znajdująca się w niej woda może natomiast pochodzić z wielu innych źródeł, np.:

• woda zaburtowa, która dostała się do wnętrza jednostki np. w wyniku nagłego zalania niezabezpieczonej jednostki przez fale, nieszczelności zabezpieczeń otworów lub niezamkniętych otworów oraz ewentualnych przecieków poszycia lub pokładu
• woda i inne ciecze używane na jednostce, które zostały rozlane przypadkowo
• przecieki z nieszczelnych instalacji i zbiorników
• kondensacja pary wodnej we wnętrzu jednostki

Wody zęzowe na mniejszych jednostkach usuwa się ręcznie, na większych za pomocą pomp zęzowych. W przypadku, gdy dno wnętrza kadłuba poprzedzielane jest elementami konstrukcyjnymi, to dla ułatwienia spływania wód zęzowych można stosować w tych elementach przepusty zęzowe zwane szpigatami.

Na statkach i okrętach mianem zęzy określa się też dno podwójne statku, w którym bardzo często usytuowane są zbiorniki paliwa oraz wody. Zęza zwiększa niezatapialność statku stanowiąc podwójną barierę dla wody zaburtowej. Na statkach z uwagi na to, że wody zęzowe są często zaolejone nie można ich wypompowywać bezpośrednio do morza, należy je przekazać uprawnionej firmie w porcie do utylizacji.

W epoce żaglowców, w czasie bitwy, ciężko ranni mieli to szczęście, że byli wynoszeni z pokładów, niestety mieli pecha bo trafiali w to najniżej położone miejsce na okręcie, co często kończyło się dla nich fatalnie, bo gdy nie umierali od ran to umierali od infekcji.