Technologicznie własności drewna zależą od jego chemicznej i anatomicznej budowy.
Dzięki porowatej budowie i kapilarnych przestrzeni drewno ma stosunkowo dużą wytrzymałość, a mały ciężar właściwy. Wykazuje małą zdolność przewodzenia ciepła i dźwięku oraz łatwość obróbki.
Do cech ujemnych zaliczana jest duża hidroskopijność i związane z nią pęcznienie (ale cecha ta została wykorzystana w szkutnictwie - plankowanie, kołki [treenails]).
Do własności technicznych drewna zaliczamy trwałość, twardość, ciężar właściwy, usłojenie, barwę, wytrzymałość, łupliwość.
Drewno bardzo lekkie to balsa, wawa,
lekkie to topola, olcha, sosna, jodła, świerk.
Ciężkie: grab, buk, jesion, dąb, cis.
ŁUPLIWOŚĆ
Łupliwość - zdolność na rozrywanie.
Trudno łupliwe: jesion, grab, śliwa, grusza, brzoza,
Łatwo łupliwe: dąb, topola, wenge, świerk, jodła.
Wielokrotnie opisując jakieś drewno pisałem drewno miękkie lub drewno twarde, ale podział jest bardziej zróżnicowany:
• drewno bardzo miękkie, np. balsa, osika, topola, wierzba, świerk, jodła, limba,
• drewno miękkie, np. lipa, jawor, sosna, modrzew, brzoza, olcha,
• drewno średnio twarde, np. dąb szypułkowy, sosna czarna, wiąz, orzech,
• drewno twarde, np. jesion, wiśnia, grusza, jatoba, teak, majau,
• drewno bardzo twarde, np. grab, grochodrzew (robinia), palisander, cis,
• drewno twarde jak kość, np. quebracho, heban, kokos, gwajak.
TWARDOŚĆ DREWNA
Twardość drewna jest to opór, jaki stawia materiał ciałom wciskanym w jego powierzchnię i wyrażona jest w kG/cm2 lub w kG/mm2. Zależy od rodzaju przekroju czyli kierunku układu włókien. Największą twardości wykazuje drewno na przekroju poprzecznym i zwiększonej gęstości. Twardość wzdłuż włókien jest znacznie wyższa od twardości w kierunku prostopadłym do przebiegu włókien.
Do pomiarów twardości drewna stosuje się metodę Janki lub Brinell'a.
Metoda Janki polega na wciskaniu kuli stalowej o określonej średnicy w drewno. Badanie wykonuje się na specjalnej maszynie i trwa ok. 2 minut. Wynik wyrażony jest w kG/cm2 lub MPa. Dokonuje się około czterech prób i uśrednia wynik. Metoda ta jest obecnie najbardziej rozpowszechniona.
Metoda Brinell'a polega na stopniu wgniecenia stalowej kuli o średnicy 10 mm podczas uderzenia i wyrażone jest w postaci wartości liczbowej. Im wyższy jest wynik tym twardszy jest badany gatunek drewna. Badanie powinno być wykonane przy stałej wilgotności drewna dla wszystkich gatunków.
Twardość poszczególnych gatunków (wg skali Brinell'a) z różnych źródeł:
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum